Het heeft precies een hele week geduurd voor ik weer aan mijn Quest toekwam, we waren met familie een paar dagen op de Veluwe waar we verschillende ritjes hebben gemaakt met de “huistuinenkeuken” fiets wat overigens best is gegaan. Vanmorgen eerst even langs de aardbeien, als ze er nog zijn. Inderdaad er zijn er weer genoeg dus een doosje meenemen naar Tiny , ze is er vandaag niet vanwege de “Lappendag” als afsluiting van de Hoornse kermis waar het altijd een drukte van belang is.
Als ik een doosje binnen heb gezet vervolg ik mijn ritje wat met wat links en rechtsom draaide richting Marken en dan kom je weer door wat kleine plaatsjes zoals Broek in Waterland en Zuiderwoude.
Later de dijk op richting Marken en even naar het puntje bij “Het Paard” kijken waar het min of meer druk was met boten die er vast lagen en veel varende kleinere bootjes en mensen die gingen pootje baden. De lucht is overal blauw maar er ontstaan wel wat mooie wolken partijen richting Volendam en Monnickendam. Even stoppen dus en toen kwam er een man hard aanlopen en vroeg of hij een foto mocht maken, het bleek een Fransman en toen ik hem had verteld dat het een “vélo couché” was begreep hij waarom ik zo snel passeerde, door de mantel er omheen.
Terug via de dijk linksom naar het dorp Marken waar ik nog heel even in discussie raakte met een over verhitte meneer, hij reed op het fietspad en ik niet, zijn eerste aanwijzing was, wijzend naar beneden, “Hier moet je rijden, klootzak” ik stopte meteen en drukte op de claxon en waarachtig hij kwam terug over de weg, ik vroeg hem heel netjes “Meneer mag ik tekst en uitleg” en die kreeg onverbloemd, zeker wel vijf keer “klootzak” en toen ik vroeg of hij de verkeersregels kende en dat ik met dit voertuig op de weg mag rijden omdat ook de fietspaden hier en daar wat erg smal zijn, kwam hij bij ’t kookpunt. Met de verwensing “Ik hoop dat ze je platrijden” nam hij afscheid, arme man dacht ik toen, waarschijnlijk ruzie met zíjn vrouw. Na het dorp neem ik altijd het fietspad omdat het veel veiliger is en voldoende breed. Ik heb mijn reis weer voort gezet richting de thuishaven waar de teller 135 km aangaf. Overigens het doosje aardbeien voor mijzelf was thuisgekomen ongeveer tot aardbeien jam getrild, wat wil je ook na zeker ver over de 100 km in de Quest te hebben gestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten