04 januari 2011

Wanneer is een misser medisch ?





Het was even wennen vanmorgen, ik was al een hele poos beneden en de krant was al uit maar het bleef maar donker, uiteindelijk kon het licht uit en zag ik voor het eerst dat het een ietsje wit was buiten, achter het huis was niets te zien en voor was de weg net aan wit van wat sneeuw, dat wordt dus voorlopig niet met de fiets weg dacht ik maar al snel veranderde dat in omkleden en gaan. Op naar Zuidoostbeemster mogelijk kan ik helpen met het opruimen van alle kerstfrivoliteiten, inderdaad toen het eenmaal weer was opgeborgen vond Tiny het ook wel weer een prettig gevoel dat het maar weer klaar was, het moet toch weer weg en een dag eerder of later doet er dan ook niet toe. Toen ik weer weg zou gaan moest er nog even iets met de pc gebeuren en zo ging ik wat later op huis af. Omdat we in de familie geregeld verjaardagen te vieren hebben was dat vandaag ook weer zo, even met een omweg via Onderdijk om bij mijn zwager langs te gaan en dan is dat ook weer geregeld. Vervolgens naar huis in Middenmeer, het werd serieus noodzakelijk om met verlichting te rijden en niet alleen de twee kleine dag-rij-ledjes. Onderweg ben ik gestopt om mijzelf ervan te overtuigen dat ik goed licht heb op de Quest, inderdaad niets te klagen dus probleemloos weer verder. Dan gaat mijn telefoon, de haan kraait altijd 3 maal voordat ik hem te pakken heb, het was mijn schoondochter Annemieke, : “Zal ik je even de stand doorgeven van Gerard zijn knie operatie” “Ja” was mijn reactie “Operatie geslaagd” “Nee hij is niet geopereerd, alleen onder narcose en toen kwamen ze er achter dat ze het verkeerde onderdeel hadden besteld”, hij krijgt n.l. een “halve” nieuwe knie en nu hadden ze de binnenkant besteld en dat moest een buitenkant zijn, zo zie je maar dat er verschillen zijn in de ene generatie of de andere zoonlief gaat om nieuwe onderdelen en vader fiets zich een slag in de rondte. Ik kwam thuis en zag dat de teller op 93 km was blijven staan en het totaal nu op 13.115 km is gekomen.

1 opmerking:

Mick zei

Dag Pé,

Dat is idd vreemd. Ik mankeer nu aan botbreuken o.a. al meer dan m'n vader in z'n hele leven!
Toch bereikte die maar de 67 door botkanker.
Daarom probeer ik met minder werken rond te komen dan hij deed. Want haal ik de pensioengerechtigde leeftijd wel en kan ik dan nog fietsen?

Mvg Mick