Het werd vandaag maar een heel klein rondje, ik wil op de
eerste plaats weten of ik morgen nog met de auto bij de familie Baas kan komen
om een paar zakken heerlijke Elstar appelen op te halen. De weg vanaf Wognum
naar Nibbixwoud ligt voor een groot deel open en dan is het niet eenvoudig meer,
maar vanaf Nibbixwoud moet het nog lukken heb ik geconstateerd vanaf het
fietspad waar ik met de Quest over ben gereden. Als ik weer voorbij alle op-
brekingen ben sla ik af om over het fietspad “Over de Leek” richting Zwaagdijk
te gaan.
Halverwege, bij het enige “riviertje” dat West-Friesland rijk is “De
Leek”, stop ik om een paar foto’s te maken en als ik vervolgens over het
bruggetje ga komt mij verkeer tegemoet.
Het is een mevrouw als begeleidster van
een jongedame die op een paardje zit, weer stoppen om geen brokken te maken
maar het beestje is echt zo mak als een paard en reageert helemaal niet op het “gele
gevaar”. Ik maak zodoende nog een paar extra foto’s en na een kort praatje
vervolgen we ieder onze eigen weg weer. Ik ga eerst even bij zus Margriet aan
die net soep warm heeft, weer eens iets anders als koffie en daarna ga ik nog even
naar Ben in Wervershoof waar ik wat langer blijf zitten, hij is nog lang niet
de oude maar dat kan ook nog niet, de tijd heelt alle wonden weet ik zelf maar
al te goed.
Dan via Medemblik naar de polder, het weer is helemaal omgeslagen
toen ik van huis ging was het net droog en nu zie ik alleen maar blauwe luchten,
het wordt weer mooi langs de weg.
In het Agriport gebied wordt weer geboord,
mogelijk naar meer "warmwater" bronnen, de tijd zal het leren.
En bijna thuis sta
ik er weer versteld van dat er zoveel krokussen langs de Hoornseweg zijn
geplant, een mooi welkom voor Middenmeer al was het vandaag maar net 50 km.
1 opmerking:
Hallo Pé Koomen,
Ik lees uw blogs regelmatig met veel plezier.
Vandaag heb een rondje om het IJsselmeer gefietst met mijn Quest en toen ik op de dijk naar Enkhuizen fietste passeerde ik een scooterrijder die even stilstond. Eenmaal voorbij dacht ik;hé dat kon Albert van Dijk wel eens zijn waar ik in uw blog over gelezen had.
Toen ik bij Den Oever even pauzeerde om te eten kwam er een scooter aangereden die stopte, en ja hoor het was Meneer van Dijk, uw vriend langs de weg! Hij vertelde me dat hij even dacht u te zien fietsen in de Quest,maar nee dat was ik dus.
Nou ik heb even gezellig gesproken met deze vriendelijke man en belooft u namens hem te groeten. Bij dezen!
Groet, John Kemper (En meneer van Dijk mocht u dit lezen, u ook de groeten het was leuk u te spreken! )
Een reactie posten