Zonnig ritje

En weer hadden we een schitterende dag, weinig wind, droog en later een heerlijk zonnetje, wat wil een mens nog meer. Tiny heeft vandaag de “oppasdag” in Oostzaan dus leek het mij wel leuk om daar even heen te rijden. Op de hoek Koningspade/Mienakker kwam ik Gerard Bosman tegen die een rondje liep om de conditie goed te houden, hij wordt morgen of overmorgen 75 jaar en dat is hem niet aan te zien. Na een kort praatje ben ik verder gegaan richting Purmerend en daarna Purmerland en Oostzaan. Patricia is ook aanwezig, een dag thuiswerken en Tiny heeft meteen weer koffie ingeschonken.

Ik ben er maar kort geweest en na een broodje weer vertrokken via “Het Twiske” naar Middenmeer.

In de buurt van Hobrede werd ijverig gewerkt aan de maisoogst, als ik dat zo bekeek komt het meeste vanuit de hakselaar toch wel in de wagen.

Bij Schardam nog even in de remmen om de “Eenhoorn” weer vast te leggen die een hele poos geleden was over geschilderd, alleen het wapen is pas veel later weer bijgewerkt. In de bocht, na het nieuwe gemaal staat iemand met de racefiets, het blijkt een dame te zijn, ik vroeg of ze weg juiste weg zocht, dit was niet het geval en als je dan stilstaat volgt er al snel een praatje over fietsen in het algemeen. We gaan ieder weer onze eigen weg en zo kom ik na 112 km weer op de thuisbasis met een voldaan gevoel.

Oost en West hebben kennis gemaakt.

Wat een dag, wat een dag, na het rondje van gisteren waarin ik de opmerking had gemaakt dat ik Tonnie Tuinte had gehoopt te ontmoeten is het vandaag in veelvoud goed gekomen. Na wat contacten via het mobiele tijdperk met messenger enz. had ik Tonnie’s mobiele nummer en na overleg zou ik vanmorgen naar Den Oever rijden om samen met hem tot de oprit naar de dijk Enkhuizen – Lelystad als 1 mans escorte te fungeren.

Het eerste wat ik vlak voor Den Oever tegenkwam was weer een afsluiting, keren en via het tunneltje ietsje omrijden en naar Hofstraat 112 in Den Oever waar B&B Huis van de Wadden is gevestigd. Tonnie kwam naar buiten en verzocht mij binnen te komen voor een bak koffie, de eigenares had daar op aangedrongen. Je gelooft je ogen niet als je het ziet, een luxe onderkomen wat er bij een eerste aanblik gezellig uitziet.

De grootste verrassing kwam daarna toen de mevrouw mij de hand reikte, ik noemde mijn naam ,” Oh van Gerard” (mijn zoon)  ja inderdaad “Ik ben Tina de Jong” en toen herkende ik haar weer van jaren geleden. We hebben aan tafel onder het genot van een bakkie gezellig zitten kletsen en hierbij vertelde Tonnie dat ik zijn grote inspirator was, hoezo vroeg ik mij af. Hij had ooit een keer in een Quest gereden van een kennis en had daarna mijn blog gelezen en las daarbij “laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is” en zo is het gekomen. Tonnie was vol lof over de accommodatie en nog veel meer over de verzorging, top in alle opzichten.

We zijn van start gegaan nadat Tina nog enkele foto’s had gemaakt richting de Noorder en Zuiderdijkweg om even te stoppen bij het monument waar de dijk in 1945 door de bezetter was opgeblazen waardoor de Wieringermeer onder water kwam te staan.

Vervolgens door naar Medemblik waar kasteel Radboud is vastgelegd, we vervolgden ons ritje richting Enkhuizen waar we elkaar de hand hebben geschud en afscheid hebben genomen bij de oprit naar de Houtribdijk Tonnie linksaf en ik rechtdoor om met een kleine omweg weer in Middenmeer aan te komen na een heel bijzonder ritje, echt om nooit te vergeten, super.

Tonnie moest vanaf dit punt nog naar Hengevelde in Twente om de 200 km voor vandaag vol te maken, gisteren had hij ook al ruim 200 km gefietst. Voor mij was het net 100 km maar wel een hele speciale dag.

Misschien was het voorlopig de laatste ronde over de dijken.

Vandaag slechts een korte toelichting op mijn ritje, er zijn weer foto’s genoeg en beelden zeggen vaak meer als woorden. Ik ging al op tijd van huis met in mijn achterhoofd het idee dat ik vandaag best eens wat bekenden zou kunnen tegenkomen. Ik dacht toen aan “mijn vriend van langs de weg” Albert van Dijk, Tonnie Tuinte die vandaag de eerste etappe van 200 km fietst om in 2 keer het IJsselmeer rond te gaan vanuit Twente, dus morgen nog een keer zo’n zelfde “stukkie”. Helaas geen van beide gezien wel kwam er toen ik thuis kwam een melding van Tonnie dat hij tegen kwart voor 4 wel in Den Oever zou zijn, ik hoop op zijn mobiele nummer dan kan ik hem bellen en overleggen om morgen een stukje mee te fietsen als hij weer richting Enkhuizen gaat.

De opkomende zon zat nog lang achter de wolken maar toen hij er eenmaal was bleef het heerlijk zonnig.

De eerste tegenvaller had ik kort voor de Maximacentrale een hek dwars over en zoek het maar uit, met een klein omweg kwam het weer goed en ik was blij dat ik de Ketelbrug weer zag. In de polders zijn de bietenrooiers volop in bedrijf en toen ik het “Frieseland” binnen reed zag ik twee bekenden aankomen op de racefiets, de Dirken uit Wervershoof. Dirk Steltenpool, en rechts Dirk de Vries, die nog steeds druk is met zijn 1000 rondjes IJsselmeer, hij zal nu rond de 920 zitten schat ik en als de dijk straks dicht is moet hij met de pendelbus vanaf Trintelhaven naar Lelystad, het is niet anders. Bij Bianca was er gelegenheid om weer wat droogs aan te trekken en ondertussen werd er koffie met koek geserveerd, heerlijk zo’n bakkie “troost”.

Later zag ik dat schoonzoon Siebo weer een leuk bootje voor de kant had liggen zo houd je werk in de luxe uitgave. Bij het strandje op de kop van de dijk bij Friesland was het water schijnbaar nog goed van temperatuur en bij Cornelis Lely werden weer driftig plaatjes “geschoten”.

Door weer een omleiding moest ik een stuk over de “Den Oeverseweg” richting Slootdorp, de wegen zien er hier en daar erbarmelijk uit en als het gaat regenen is de glijbaan compleet. Van mijn vroegere woning en werkplek is niet meer over, grote bergen gebroken puin links en rechts van de weg en dat alles zag ik na 211 km die vandaag op de dagteller stonden.

Middenmeer-Dronten-Middenmeer

Het kan nu nog, over een week of 5 à 6 is het over, het fietspad langs de dijk Enkhuizen – Lelystad gaat dicht tot volgend jaar juli dan 2 maanden open waarna hij weer dicht gaat op 1 september tot 1 juli 2019, samen precies 18 maanden dicht, anderhalf jaar, wat zal het mooi worden als je er zolang over kan doen. Dus dat betekent dat ik vandaag even op en neer ben geweest naar Dronten, een paar buitenbanden incl. binnenbanden gehaald bij Velomobiel.

Toen ik van huis ging kwam de zon net zo’n beetje aan de horizon en dat geeft dan altijd mooie plaatjes.

Op de dijk waar dus heel veel gaat gebeuren zijn de eerste sporen goed waarneembaar, een brug over de weg naar de andere kant om zo veilig mogelijk de werkzaamheden aan de andere kant te kunnen bereiken. Linea recta naar Dronten waar Eva mij meteen hielp aan wat materiaal en waar Theo druk bezig was een oranje Quest XS op maat te zetten voor een nieuwe berijder of berijdster.

De weg terug heb ik exact dezelfde route genomen langs zware kleiakkers en mannen die de bomen wat in hadden gekort en waar ik even moest wachten voor ik kon passeren.

De enige afwijking in de route was bij de “poepende man” die ik even heb bezocht. Toevallig zag ik op Facebook bij een herinnering dat ik daar vorig jaar op 12 oktober ook ben geweest. Het blijft een gigantisch groot gevaarte waar nu bijna “muziek” uit kwam door de harde wind.

Op de locatie in de Wieringermeer waar de boortoren naar warmwater boorde is schijnbaar voldoende warmwater gevonden, de toren werd weer afgebroken. Bij controle zag ik dat de dagteller op 162 km is uitgekomen voor vandaag, het kan wel weer toe.

Om een "bakkie" wat niet doorging.

De weerprofeten hebben vandaag voor Noord-Holland een beetje misgekleund, er zou af en toe regen of motregen vallen maar na één klein motbuitje bleef het heerlijk weer. Het ritje ging vandaag even op en neer naar de “Zuidoost” effen een bakkie bij Tiny doen maar het liep weer eens anders.

Op de Oostdijk ben ik een keer gestopt om een foto te maken van één van de vele percelen grasland die zijn doodgespoten, voor zover mij bekend worden die stukken zeer binnenkort gefreesd/gespit en vervolgens worden er tulpen geplant. Nog maar amper weer op snelheid kwamen mij twee heren tegemoet op de racefiets, “Hoi Pé” meteen remmen en de heren stopten ook en kwamen even terug, Jack Dekker met zijn fietsmaat. We hebben heel even staan kletsen en daarbij werd vastgesteld dat het alweer 2 jaar geleden was dat ik de mannen voor het eerst heb gesproken, de tijd vliegt. Bij Tiny wist ik dat ze even weg was maar net toen ik me had omgekleed in een droog “fietspak” was ze er al. En toen liep het even anders als de bedoeling was, geen koffie, geen broodrooster, geen magnetron enz. enz. een stroomstoring was de oorzaak en als de koffie dan ontbreek is wel de zwaarste “dobber”.

Ik ben later terug gereden over Middenbeemster en De Rijp enz. in Groot-Schermer ben ik rechtsaf gegaan om te zien waar het eventueel vast zou lopen of misschien is er voor fietsers wel een pad, helaas één pad en dat kwam dan uit op de weg waar ik net had gereden, keren en een paar foto’s maken o.a. de ophaalbrug, het “gemeentehuis” en een beeld van Nick Jonk, ooit een bekend kunstenaar in Groot-Schermer.

Na verloop van tijd kom ik dan weer op de Langereis waar de brug in de A.C.de Graafweg gisteren werd kapot gebeukt en vandaag werden de balken omhoog getild. Aan het eind was een kanoploeg actief, met elkaar telde ik 9 deelnemers en niet de jongsten zo te zien.

Aangekomen op de thuisbasis nog één keer stoppen en een paar foto’s maken van de overbuurvrouw Maureen met haar kleindochtertje in de wandelwagen. En zo zit er weer 90 km achter de wielen, voldoende voor vandaag.