04 september 2007

"Droevige" molen


Dinsdagmorgen, vanmorgen was ik van plan om een “Westfrieslandspel” weg te brengen naar een adres in Wormer anders zou het als pakketpost verzonden moeten worden naar Rijssen en omdat een dochter van de bestellers in Wormer woont en ze daar waarschijnlijk spoedig wel zullen komen is dit de kortste klap. Dus op weg voor een ritje van ongeveer 60 a 65 km heen dus ook zoiets terug. De eerste regenbuien heb ik thuis nog afgewacht en daarna toch maar van start, het ging heel voorspoedig doordat ik de wind behoorlijk van achter had.
Na Wognum leek het zomaar wel wat zwaarder te trappen, het had onderweg een paar keer flink geregend, maar dat kon de oorzaak niet zijn of misschien juist wel, stoppen en banden controleren en inderdaad de achterband was bijna leeg dus vandaar dat de snelheid er helemaal uit was. Fiets op zijn kant in het gras en even het lek opzoeken en meteen plakken, tijdens dat klusje begon het opnieuw te regenen maar gelukkig was één en ander zo gerepareerd en kon ik de band oppompen, dat viel niet helemaal mee, zo’n klein “rot”pompje en dan ook nog zo’n dikke 26” achterband, maar goed na wat extra inspanning leek hij me redelijk om de tocht voort te zetten. Op mijn route ging ik langs mijn vriendin en daar heb ik de band van wat extra lucht voorzien wat wel weer een stukje meer snelheid gaf. Dat was na 40 km, vanaf het “pompadres” nog zo’n kilometer of 12 a 13 en ik was op mijn voorgenomen bestemming. Ruud was thuis en na mijn boodschap te hebben gedaan ben ik meteen weer vertrokken omdat ik om half 12 weer teug zou zijn en dat lukte bijna.
Na een broodje en een drankje en wat bijkletsen ben ik weer vertrokken, deze keer via Middenbeemster naar De Rijp en Graft vervolgens langs de Groeneweg en aan het einde rechtsaf weer langs de dijk en door tot aan Zuidschermer dan Schermerhorn en alles langs diverse dijken met verschillende molens en dan kom je ook een molen in opbouw of verval tegen en ook de wieken nog in een speciale stand, geen vreugde stand volgens mij maar als dit geen rouwstand is zoals op de foto is te zien, ik weet het niet “rouwig” zou ik er wel van worden van zo’n molen, die wieken stralen niet veel blijdschap uit zoals ik dat heb bekeken. Aan het einde van de rit stond er net 130 km op de teller en had ik er een prettig gevoel bij.

Geen opmerkingen: