Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby. Op 26 november 2023 reed ik 18 jaar met een Quest en heb in die periode 258.738 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.105 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden. WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET, WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
24 augustus 2010
Van alles en nog wat
Als ik alles van vandaag op een rijtje zet is dit een dag met van alles en nog wat. Het begon vanmorgen met een telefoontje van Kees van Hattem, enige tijd geleden kwam het rubberringetje om het ketting/steunwieltje ter sprake, Kees had er nog wel één maar naar later bleek niet bij zich toen hij in Middenmeer kwam, hij belde dat hij er thuis één had dus ik naar Heerhugowaard om samen dit rubberringetje te plaatsen wat zonder problemen zo was geregeld. Na de koffie op pad en echt het was een stuk stiller tijdens het trappen dus in het vervolg dit een beetje proberen bij te houden met mogelijk af en toe een nieuwe rubberring, of misschien dat de proeven van Wim straks een beter resultaat opleveren. Onderweg stelde ik voor om via Volendam langs de dijk te fietsen, “Oké, dan gaan we even bij Wim langs dan kan die ook mee” dus met een beetje omweg richting De Woude toen we daar binnen gezichtsafstand van huize Schermer reden zagen we dat er geen auto op het pad stond dus er zal niemand aanwezig zijn. In één gang door naar Purmerend via West-Knollendam , Starnmeer en Spijkerboor. Een flinke dwars wind hield ons attent bij het sturen en met een lekker gangetje kwamen we in Purmerend en via de “Dinsdagse veemarktstad” langs het Noordhollandskanaal naar Ilpendam, hier zijn we afgeslagen naar Overleek en daar opgestoken voor cappuccino / expresso en appelgebak met slagroom, dat hadden we wel verdiend vonden we zelf. Juist toen we zaten kwamen er een aantal z.g. fluisterboten terug van een vaartochtje door het Noordhollandselandschap. Kees veerde bijna op, hij hoorde deze mensen converseren in zijn “moerstaal” supersterk Brabants, echt uit Oirschot. Het waaide nogal hard en na enkele momenten gingen de “nieuwkomers” naar binnen, een paar van de mannen kwamen echter weer buiten en bekeken de Questen en toen werd de verrassing compleet, één van de mannen begon te vertellen dat hij winterdags met zoutstrooien ooit ook eens zo’n ding in het donker tegenkwam op één of ander dijkje bij Oostelbeers in de omgeving van Oirschot en meteen haakte Kees hierop in en noemde de vervolg wegen waar hij langs zou zijn gegaan. Eén van de andere mannen zei toen “Bent gij d’r niet één van van Hattem” en toen was de hilariteit compleet, Kees is al 40 jaar weg uit zijn geboorte streek en hier in één van de kleinste gehuchten van Noord-Holland in Overleek, ontmoet hij “dorpsgenoten” uit Brabant. Hoe is het mogelijk, de wereld is af en toe erg klein zullen we maar zeggen. We vervolgden later onze rit richting Broek in Waterland en zijn toen via Monnickendam en Katwoude langs de dijk weer op huis af gegaan. De route liep via Volendam, waar het overigens redelijk druk was maar niet problematisch, en Edam richting Schardam. Na Schardam is Kees richting Avenhorn en Heerhugowaard gegaan en ik heb de dijk gevolgd tot Scharwoude. Dan rechtsom na het dorp om op de Venneweg te komen. Daar hoorde ik wat ratelen onder de stoel, even stoppen en bij controle bleek dat de nieuw geplaatste rubberring als versleten vodje onderin de Quest lag, jammer een nieuwe zal hopelijk langer leven. Enkele honderden meters verder werd ik nog geconfronteerd met een ongeval, een meneer was met zijn scootmobiel naast het fietspad gekomen en de sloot in gegaan, met behulp van een paar dames was hij weer op het droge maar zat daar langs de sloot te rillen, samen met verder toegesnelde hulp heb ik geholpen de man in een auto te krijgen wat lang niet vanzelf ging en later nog geprobeerd het voertuig uit de sloot te krijgen met behulp van sleepkabels enz. het ging niet, ik heb toen geadviseerd om zwaarder materiaal aan te rukken om niet nog meer schade aan het voertuig te veroorzaken bij de berging. Ik heb daarop mijn rit vervolgd naar Middenmeer en heb meteen bij aankomst Velomobiel gebeld om een aantal rubberringetjes op de post te doen die ik mogelijk morgen al binnen zal hebben, echt een dag met van alles en nog wat over 135 km.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten