Einde van de Wieringermeer, start Hollands Kroon met een nieuw dorp

Een beetje een warrige dag, vanmorgen eerst even naar de supermarkt voor een paar boodschappen en dan ontdekken dat het spiegelglad is. De fiets meteen weer terug gezet en dan maar even lopend zo ver is het ook niet. Thuis gekomen na de boodschappen krijg ik een berichtje van mijn zoon ”Eén Quest minder ? “ op mijn vraag “Hoe zo” hoorde ik dat er een gele Quest onder een betonwagen was terecht gekomen door de gladde wegen verder was er nog niets bekend. Ook de navraag bij Wim Schermer leverde geen verder informatie maar het zet je wel weer even aan het denken, Niels Vogel liep het ook al eens op door de gladde wegen dus extra alert rijden en niet denken van het loopt wel los, ik ben gewaarschuwd. Tegen 11 uur ga ik op pad richting Enkhuizen, ik ben al een hele poos niet die kant langs gegaan dus misschien is er weer een mogelijkheid om langs het IJsselmeer te rijden vanaf Enkhuizen richting Hoorn. Het is op sommige plaatsen toch nog verraderlijk langs de wegen, vooral waar de hagel is blijven liggen onder de bomen en ook waar geen zon kan komen of waar het wegdek of fietspad nat is geweest wat nu is bevroren, oppassen overal. Laatst zag ik het al een keer toen ik er met de auto langs reed, is er echt een vijfde dorp ontstaan in de polder, waar ooit het vierde dorp pas veel later werd erkend als “miskleun”van de eerste orde, we hebben er nu toch een vijfde dorp bij genaamd “Agriport”. Verder richting Medemblik en verder, ik neem uit voorzorg maar niet het fietspad bovenop de dijk en blijf door de dorpen fietsen, via Wervershoof en Andijk kom ik bij Enkhuizen Na de “Haringstad” neem ik het eerste stukje dijk langs het water maar al snel maken borden me duidelijk dat dit een hopeloze missie aan het worden is, dus naar “binnen” om afscheid te nemen van de dijk en via Venhuizen en Hem mijn weg vervolgen. Als ik bij de afslag naar Blokker kom neem ik die om even bij zus Ria en zwager Gerard langs te gaan. Als ik later de route weer oppak naar Middenmeer ga ik via Zwaag waar, naar ik aanneem, geoefend wordt door politie in opleiding. Er staan zeker een stuk of 5 mannen het verkeer te regelen waar normaal verkeerslichten de zaak regelen. Waar ik linksaf wil moet ik even wachten en tijdens deze stop maakt één van de agenten de opmerking “Wat is dat voor irritant gepiep” dat is de richtingaanwijzer heb ik hem verteld en dat stelde hem klaarblijkelijk gerust. Het laatste stukje naar huis ging alles schuin voor de wind en thuis gekomen stond de teller op 78 km.