Het was vandaag
een dag waarop je weer van alles kon beleven. Tenminste ik wel, als eerste even
bij wat familie langs om een DVD te brengen met wat foto’s van het afgelopen
weekend met de hele “club” in Vierhouten gebivakkeerd. Het weer is geweldig en
de stemming gaat dan ongemerkt wel met 10 punten of meer omhoog. Als eerste
naar de “Bangert” bij Maarten en Monique de eerste aflevering, vervolgens naar
Gerard en Nel, niet thuis, dan Frans en Carin, niet thuis, dan Jan en Nera, niet
thuis. Het gaat wel snel op zo’n manier het volgende adres is Leo en Riet die
er wel zijn en als laatste in Zwaag Kees en Lucy die ook “gevlogen” zijn. Ik
heb er nu nog 3 bij me, één voor Tineke en Jos in Hoorn ook daar is het stil in
huis, de laatste 2 gaan respectievelijk naar Zuidoostbeemster en Purmerend.
Toevallig staat de auto van Co en Else in de “Zuidoost” waar hij wordt gepoetst dus meteen daar een
schijfje in leggen en de laatste is voor Tiny, hiermee is deze klus geklaard.
Bij Tiny gelijk een broodje naar binnen werken want het is ondertussen bijna
half 1. Als ik weer opstap neem ik richting Purmerend en dan langs het
Noordhollandskanaal richting Spijkerboor en Oost en West-Graftdijk. Ik ga deze
keer iets meer binnendoor en kom in Driehuizen en Schermerhorn. Dan langs de
Mijzendijk naar Avenhorn. Hier staat net een wielrenner in de bocht en we raken
aan de praat over , hoe kan het anders, ……
de Quest. Na dit praatje neem ik richting Grosthuizen en alles lijkt vandaag
wel soepeler te lopen als anders. Even later passeert mij een auto en als ik
een blik opzij werp omdat hij naast me komt rijden hoor ik iemand roepen “Ken
je me nog” inderdaad ik ken hem nog Ben Datema. “Ik stop zo meteen wel even bij
je huis” en enkele honderden meters verder draait Ben zijn erf op. Hoe is het
mogelijk een KLM piloot die zijn verwondering uitspreekt over de snelheid van
de Quest, inderdaad het gaat vandaag allemaal als vanzelf. Na een tijdje met
Ben te hebben staan kletsen ga ik weer verder en dat ging niet helemaal zonder
hindernissen, tenminste als je van hindernissen kan spreken. Op het stuk fietspad
vanaf Benningbroek naar Abbekerk hebben een paar malloten wat stickers rondgestrooid
en dat bemerkte ik pas toen ik was gestopt omdat ik meende lek te zijn gereden
door een regelmatige tik in de wielkast, stoppen en wat blijkt een mooie
sticker die op de band plakt en dat gebeurde in totaal 3 keer op amper één
kilometer. Van de laatste twee heb ik maar een foto gemaakt. Op het laatste
stuk voor Middenmeer ben ik nog weer gestopt om een paar foto’s te maken van de
bloeiende tulpen percelen van Marc Kerckhoffs, een jaar geleden reageerde zijn
broer Huub geregeld op dit soort foto’s vanuit New Sealand, mogelijk is dit
weer aanleiding om de draad weer op te pakken. Thuis gekomen stond de teller
voor vandaag op 112 km met een gemiddelde van 31,8 km dus vrij rustig en ergens
een maximum van 54,5 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten