Elly ook "gespot" zonder Quest of het blad Plus

Hoe kon het vandaag zo “mis” gaan, ik weet het niet maar ondanks dat mijn plannen niet zijn doorgegaan werd het toch een prachtig rondje. Toen ik van start ging scheen de zon en nam ik me voor om vandaag eens richting Oostvaardersplassen te gaan, een omgeving waar ik nog niet eerder ben geweest. Dus vol goede moed richting Enkhuizen en dan de dijk over, onderweg kwam ik wel verschillende mensen op de racefiets tegen maar niemand nam de moeite om achter mij aan te gaan waar ik wel een beetje op hoopte. Toen ik Lelystad naderde was er van de zon niets meer te bekennen en zag ik zelfs luchten die meer aan onweer deed denken. Het trok me niet meer zo erg om een vreemde richting te nemen, dan maar links en rechtsom richting Ketelbrug daar weet ik de weg en kan ik mooi doorkarren. En zo kwam ik na verloop van tijd in Oudemirdum, even bij de familie kijken, met Bianca is het echt foute boel, het definitieve antwoord moet nog komen maar daar ga ik het nu niet over hebben wie weet valt het straks toch nog een beetje mee. Onlangs hebben ze weer nieuwe “bewoners” aangeschaft voor de binnen/buitenkooi en het lijkt erop dat er al aardig is gewerkt aan vermeerdering. Fleur voelde er wel voor om even op de brug te gaan zitten boven de vijver dan kon opa wel een “knappe” foto maken en eerlijk is eerlijk ze staat er goed op. Thimo kwam op verzoek ook even langs en zo kwamen ze ook samen nog in beeld. Na het nodige vocht weer te hebben aangevuld ben ik verder gegaan en nu op naar het Noorden om via de Afsluitdijk weer in de polder te komen. Alles gaat als vanzelf en ik schiet lekker op, als ik bij Workum de sluis ben gepasseerd en de hekjes achter mij laat zie ik iemand voor mij rijden op een 2wielige ligfiets, het is een dame en ze komt me bekend voor, inderdaad het is Elly Boetekees-Harte uit Amstelveen. Hoe is het mogelijk ze liggen met de boot in de haven en Jules had geen zin om te fietsen maar Elly wel dus die reed op de “gewone” ligfiets omdat de Quest wat moeilijk aan boord te hijsen is. “Weet je wat ik mis als we met de boot weg zijn” zei Elly, “mijn Quest” inderdaad dat is voor mij heel goed te begrijpen. Elly staat in het blad “Plus” breeduit met de gele Quest maar kan ook op de M5 goed uit de voeten. We hebben heel even staan kletsen en ik werd meteen uitgenodigd om mee naar de boot te gaan maar met nog een heel stel kilometers voor me heb ik daarvoor bedankt, ik was nog niet thuis. Maar nadat ik mijn tocht vervolgde kwam ik toch weer op tijd in de polder en gaf de teller 205 km aan met geregeld zon op de thuisreis. Na Den Oever passeerden mij 4 wielrenners omdat ik was gestopt bij een kersenverkoopster, heerlijke rijpe kersen en toen ik ze later weer had ingehaald was er één zo “stom” om te proberen een Quest in te halen, leuk is dat je laat hem langzaam wat dichterbij komen en als het mooi genoeg is zet je even aan en toen ik 57 km op de teller zag verdween hij met een noodgang op de achtergrond, we blijven een beetje “kwajongen” da’s toch leuk.