Kriebelen werd realiteit, zo kan ik het ’t best omschrijven. Nadat
ik vanmorgen eerst mijn ervaringen van afgelopen weekend een beetje had
omschreven gaf ik al aan dat het wel een beetje kriebelde, dus. Het weer leek
voorlopig acceptabel en dan is het heel simpel, omkleden en even op en neer
naar Wervershoof naar Ben en Riet. De lucht ziet niet zo erg aantrekkelijk maar
zolang als het droog is gaan we door. Op mijn vaste route door Medemblik
passeer ik bij kasteel Radboud een goeie bekende Co Sjerps uit Midwoud, stoppen
en kletsen en natuurlijk een foto maken dat lokt z’n dochter Mieke wel uit de
tent om te reageren. Dan weer door naar Wervershoof waar Ben en Riet net het
pad afrijden om een stukje te aan fietsen, conclusie, ’t gaat redelijk en een
andere keer kletsen we wel weer bij. Vanaf Wervershoof meteen maar een echt rondje
bedenken, dus op naar Enkhuizen via Andijk . Bij toeval reed ik een keer niet
boven op de dijk maar beneden door het dorp en moest stoppen bij de lagere
school waar de ouders de kinderen net ophaalden dus in de remmen voor de “Klaar
overs” en zie daar komt Brigit met de kinderen aanlopen, heel even een praatje
maken en dan weer verder. Als je dan eenmaal op de dijk fietst zie je altijd
wel een zeilboot die de aandacht trekt en dat was nu ook het geval. Na
Enkhuizen bleek dat er niet alleen zeilboten op het IJsselmeer te zien zijn ook
in het water is er vermaak, al is het wel zeldzamer als een zeilboot, deze keer
een amazone die haar viervoeter een bad geeft. Later, als ik al bijna in Wognum
ben, zie ik een paar aalscholvers die op de molen hun verenpak drogen. Een leuk
beeld hoewel ik onderweg al diverse keren deze houding zag van die vogels maar
telkens langs het water. Het laatste stukje langs de A7 zie ik dat de lucht al
behoorlijk van kleur begint te “verschieten”, hoe lang zal het nog droog
blijven ? En dan nog weer iets aparts, terwijl ik op het fietspad langs de
Flevoweg reed, die parallel aan de A7 ligt stopte er een auto op de “Autosnelweg
A7” waarbij meteen de ramen werden open gedraaid en de nodige foto en filmapparatuur
naar buiten kwamen en die bleven me volgen via de vluchtstrook tot aan Middenmeer
(zeker 2 km) en dat terwijl het overige verkeer met een gang van minstens 120
km voorbij raast, onbegrijpelijk. Na een heerlijk rondje van 91 km was ik weer
heel en “droog” thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten