We zijn weer thuis en het was geweldig, wacht even, ik was
niet weg met de Quest, ik was met Tiny’s kinderen en kleinkinderen een ruime
week op het zonnige eiland Kreta. Ja en dan gaat de conditie over het algemeen
achteruit. Maar we hebben zeker niet stil gezeten, wel vaak gelegen en dat is
helemaal fataal als je denk “jong en fit” te zijn. We hebben in de afgelopen
periode wel iets aan lichaamsbeweging gedaan, we hebben niet de Samaria kloof
gelopen, maar de Rouvas kloof. De “Samaria” hebben we al een keer gedaan, 18 km
steeds licht afdalend over, hier en daar, spiegelgladde stenen en keien, er
lopen daar echt miljoenen mensen over per jaar die bijna allemaal op dezelfde
stenen stappen vandaar dat ze glad zijn gepolijst door het schoeisel. De Rouvas
kloof is na deze gelopen te hebben in onze ogen even zwaar al is het heen en
terug slechts 10 km maar wel op en neer, enorme rotsblokken en stevige klauterpartijen
en later afdalen over grote rotsblokken wat niet eenvoudig is. En daarnaast was
er bij “thuiskomst” alle keren goed eten, met vooraf en daarna prima
dorstlessers. Het was weer onvergetelijk en a.s. woensdag kan ik de Quest weer
ophalen in Enkhuizen bij Jan Reus en volgen er weer andere verslagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten