Het was weer
een min of meer drukke dag, eerst op en neer naar Dronten om een verandering
aan te brengen aan de Quest. Deze keer met de auto, de kar met passend frame er
achter waar de Quest, met per wiel 2 toeclip riempjes, stevig is verankerd. Mijn
filmapparaatje “zwieberde” de nogal en daarvoor meende ik 2 oorzaken voor te
hebben gevonden, de vering is t.o.v. de vorige erg stug, beter gezegd hij
veerde helemaal niet op de voorste schokbrekers die zouden lichter moeten en
omdat carbon meer beweegt als polyester zou mogelijk een versteviging onder het
spiegeltje de trilling ook kunnen beïnvloeden, dus vandaar op naar Dronten.
Theo begon meteen met het verwisselen van de veren in de schokbrekers, een
grote rode stugge veer eruit en een rode en blauwe er voor in de plaats, een
klusje wat bij de vakman zo is gepiept. Toen nog een stukje passend maken wat
onder het spiegeltje is geplaatst en met een paar reserve banden erbij kon ik
weer huiswaarts.
 |
| Ze waren niet thuis |
Dan thuis gekomen even wat eten en nog een klein proefritje
maken, laat ik maar op en neer naar Obdam gaan, de ervaring is dat het filmen
beter is geworden maar nog niet zoals ik dat wil, dus nog wat extra
versteviging bij het beugeltje van het spiegeltje
aanbrengen en de trillingen van deze schokbreker-veren zijn nu prima zoals het
ook bij de “oude” was.
 |
| Abbekerk |
 |
| Hier schepte ik prut door de voetengaten |
Ook de instelling van het tellertje was naar mijn gevoel
niet helemaal in orde, zomaar constant 40 km p/u rijden is niet wat ik kan. Het
bleek dat het computertje was ingesteld op F-lite banden op 153 en met mijn
Schwalbe Kojak moet dat 149 zijn. Hierna bleek de GPS en de teller weer gelijke
afstanden noteren ook al was het vandaag maar 49 km. En ik voel dat de kracht in de benen weer terug is gekomen, het ging weer bijna als vanouds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten