“Och was ik maar bij moeder thuis gebleven” zo werd er wel eens gezongen, niet dat het zo erg was maar onderweg had ik wel een moment dat die gedachte door mijn hoofd speelde. Ondanks dat de vooruitzichten slecht waren ben ik op een moment dat het droog was meteen in het andere pak gegaan en heb de Quest uit de garage gereden, het is nu of nooit. Met het voornemen van, “waar ik ook rij, als het begint te regenen neem ik de eerste de beste afslag om weer naar huis te fietsen”. En zo is het dus vandaag ook gegaan.
Vlak bij huis maakte ik de eerste stop, echt nog geen kilometer van huis zag ik een enorme paddenstoelen verzameling ik meen dat dit een “elfenbankje” wordt genoemd, vanuit de fiets even haastig een paar keer afdrukken en thuis zie ik wel wat het is geworden. Dan door het fietstunneltje om via de Flevoweg in zuidelijk richting te gaan schuin tegen een stevige wind in.
Op een bepaald moment kwam de zon zelfs heel even om de hoek maar iets verder twijfelde ik aan alle goeie bedoelingen van die zonneschijn. Nadat ik Lambertschaag was gepasseerd en over het fietspad richting Benningbroek ging begon het meteen even serieus te regen. De eerste afslag is halverwege het fietspad richting Sijbekarspel en dan weer afslaan naar de Gouwe om weer zo snel mogelijk thuis te komen wat gelukt is na slechts ruim 31 km. Maar ik ben wel weer even heerlijk in de buitenlucht geweest.
En dan komt de zon er weer door als ik in Middenmeer ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten