24 april 2013

Alles binnendoor, zelfs bij " 't Twiske"






Ik heb vandaag voor mijn gevoel een drukke dag, ik moet naar een zwager van mij die vandaag jubileum viert omdat hij 73 jaar geleden geboren is en ik wil ook nog een stukje fietsen. Ik besluit om eerst maar het laatste in te vullen door me om te kleden en de fiets startklaar te maken. Dat startklaar maken is de banden nakijken of ze hard genoeg zijn en zorgen dat er water aan boord is, de rest volgt automatisch. En zo ben ik startklaar, het is zo rond een uur of 10 denk ik toen ik vertrokken ben, richting Oostzaan lijkt me wel een goeie optie, Tiny heeft oppasdag dus net zo’n ritje met dit prachtige weer. Op de Alkmaarseweg zie ik aan de overkant op het fietspad een bekende uit Wieringerwerf rijden met zijn driewielige ligfiets, even afdrukken en dan zie je dat hij laag bij de grond is in vergelijking met een Quest, het zal wel niet kloppen maar ik voel me minstens zo veilig op de parallelweg. In Zandwerven haal ik een groepje wielrenners in, als ik dan bedenk dat ik laatst op iemands blog las over “efis”,( elektrische fiets inhaal syndroom) dan moet die persoon constant in de remmen knijpen om er niet voorbij te gaan want die dingen staan toch bijna stil in vergelijking met een Quest die “normaal” de gang erin heeft. Nee dan wielrenners, die geloven soms zelfs nog dat ze een Quest in kunnen halen. Dit groepje had dat schijnbaar al geleerd want ze bleven allemaal rustig. Later toen ik langs de Purmerenderweg reed zag ik nog weer een groot ganzengezin en zo kwam ik op tijd in Oostzaan voor de cappuccino en de lunch samen met de kleinkinderen. Toen ik weer in de fiets zat om richting huis te gaan ben ik via “Het Twiske” gegaan en deze keer wat meer binnendoor om langs het water te rijden, ook dat is “Het Twiske”een schitterende omgeving om rond te karren. Aan het einde steek ik de weg over en volg het fietspad langs de spoorbaan waar ik een tijdje stil ben gaan staan omdat er een paar amazones aan kwamen en zo de paardjes veilig langs kon zien komen waar de dames kennelijk heel dankbaar voor waren want ik werd diverse keren bedankt, kijk zo kan het ook. Ik ben nog weer afgeslagen en via Spijkerboor gereden om zo langs Alkmaar en de Heerhugowaard mijn weg naar huis te vinden. Het toertje van vandaag werd 121 km en bracht de totaalstand van deze fiets op 48.019 km, en allemaal kilometers met plezier die ik niet graag had willen missen.










1 opmerking:

Mark zei

Het zijn meestal de wielrenners die alleen fietsen die nog wel eens willen aanhaken. Altijd vervelend als je net besloten hebt rustig aan te doen, op de een of andere manier gaat de snelheid dan toch altijd flink omhoog .