Het is
vandaag inderdaad wat minder als de afgelopen dagen, dus een kort ritje meer
zit er niet in.
Omdat ik al maanden niet bij mijn zus Margriet was geweest
vanwege de corona toestand dacht ik dat het na verruiming van de regels vandaag
misschien wel mogelijk zou zijn, ze is al jaren sukkelende met haar gezondheid
dus extra alert blijven. Helaas het licht stond nog lang niet op groen toen ik
er voor de deur stond en nu maar hopen dat het straks wat beter met haar gaat.
Om toch de benen niet te slap te laten worden ben ik met een kleine afbuiging weer
op huis af gegaan via Zwaagdijk en Wognum.Al jaren haal ik in deze periode van
het jaar aardbeien aan de Lekermeer in Wognum, al een paar keer gekeken of ze
er weer waren , steeds niets te zien maar vandaag was er weer volop.
Terwijl ik
bezig was om even een foto van m’n aankopen naar Tiny te sturen liep er een man
om de Quest heen wat uiteindelijk neerkwam op herkenning. We hebben elkaar een
aantal jaren geleden ontmoet in het ziekenhuis waar we beiden waren voor dezelfde
behandeling aan de prostaat en zijn allebei positief over de resultaten. Het
werd bijna een gezellig samenzijn bij het aardbeienstalletje waar het druk
begon te worden.
De mevrouw kwam alweer snel met nieuwe voorraad en zei dat het
erg hard ging vandaag.
Ze zijn ook van uitzonderlijke kwaliteit en 2 dozen
verse aardbeien voor maar € 5,- is super. Bijna naast het aardbeien verkooppunt
is een afslag naar de Rijndijk, een kronkelend fietspad door het land waar
langs ik mijn weg heb vervolgd om later via de Grote Zomerdijk naar Middenmeer
te karren waar ik na 60 km weer de thuishaven heb gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten