Vrijdag, een dag dat ik normaal gesproken niet met de fiets op pad ga. Vandaag ligt het ietsje anders, mijn vriendin had vandaag andere beslommeringen en ik moest thuis nog één en ander regelen en klaar maken en zodoende heb ik de volle rit gemist naar Dronten. Mijn werk thuis was rond 11 uur aan kant en ik was van plan om nog even een rondje te maken en wat is er dan leuker om de mannen tegemoet te rijden die wel naar Dronten zijn gefietst. Het zit zo, Sebastiaan Talsma ging vandaag een Quest ophalen bij Velomobiel, de Quest zal hij verder zelf gaan schuren en lakken want daar is nog heel wat werk aan en bij dat ophalen zou hij worden geëscorteerd door Kees van Hattem, Wim Schermer en Jan Geel. Op de heenreis is Jan helaas “gesneuveld” of door mankement aan zijn “zelfbouw” velomobiel of door conditie gebrek, met echte Questen oprijden vraagt van een niet Questrijder vaak net iets te veel, eigenlijk veel te veel. En zo kwamen ze met zijn drieën in Dronten en is Jan terug gekeerd. Ik heb eerst Kees mobiel gebeld en gevraagd waar ze ongeveer uithingen, ze stonden net stil bij Velomobiel voor de deur, ik heb uitgelegd wat ik van plan was en ben me toen gaan omkleden. Kees zou voor mij wat binnenbanden meenemen en alles met elkaar was ik er klaar voor om ze ergens onderweg op te pikken en ik zal wel zien waar dat zal plaats vinden. Met een nog bleek zonnetje ging ik van huis richting Enkhuizen door de polder langs Opperdoes dan de parallelweg langs de Markerwaardweg, bij Zwaagdijk een paar honderd meter links en dan rechtsaf over de Tolweg en bij De Gouw linksaf tot aan Enkhuizen. Bij de Dijk naar Lelystad had ik de wind mee en zag ik dat mijn tellertje onder het naviduct door 70 km aangaf net onder mijn record wat op 72 km staat dat was vanaf de Ketelbrug van de Flevopolder naar de Nooroostpolder. Aan het eind van de dijk heb ik Kees nogmaals gebeld en kreeg te horen dat ze net aangekomen waren aan de andere kant van Lelystad dus nog even geduld en dan zijn ze er. Ondertussen heb ik het schip, “De Batavia” eens van een wat kortere afstand bekeken, leuk bootje wel en voor kenners en liefhebbers een geweldig “ding”. Toen ik weer omgekeerd was en de afslag passeerde waar ze uit moesten komen zag ik dat ze er aan zaten te komen. Drie in getal twee gelen en één witte, die witte dat moest Sebastiaan zijn en dat bleek ook het geval. Ik kreeg na kennismaking van de mannen uitleg over het afscheid van Jan en hier werd ook de indruk gewekt dat Jan aan een Quest toe is. De fiets van Sebastiaan is de 139, die van mij is de 136, maar als hij straks geschuurd en gepoetst is dan kan hij wel “dik” voor de kraam om. Na wat eten en kletsen hebben we de rit huiswaarts vervolgd, Sebastiaan ging meteen volop en reed met een gangetje van rond de 40 km bij ons vandaan totdat Kees het niet langer aan kon zien en ook gas begon te geven dus volgen, zo rond de 46 a 47 waren we weer snel allemaal bij elkaar. Aan het eind van de dijk zijn we nog even gestopt, nog iets eten en afscheid nemen, ik ga rechtsaf naar Middenmeer en de andere 3 gaan richting Hoorn waarna ze al gauw weer verder uitéén gaan naar Heerhugowaard, Driehuizen en De Woude. Een schitterend ritje waarbij mijn totaalscore nu meer als de wereld rond is geworden n.l. 40.056 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten