Het kan raar lopen, vanmorgen eerst nog wat plantjes opgehaald voor de tuin en voor mijzelf vastgesteld dat het er wel weer aardig op leek. Mijn vriendin kreeg haar broer op bezoek die gelijk de bessenstruiken vakkundig zal snoeien en zodoende komt ze wat later vandaag. Voor mij mooi de gelegenheid om even op en neer te fietsen naar Wervershoof om te kijken of mijn jongste broer toevallig alweer thuis is van hun vakantie naar Indonesië. Even omkleden en verder geen “toestanden” mee in de fiets ’t is maar even heen en weer. Via Medemblik was het maar 18 km heen maar ik kwam niet zo ver, in Onderdijk bij de kruising van de Kagerbos nam ik de Simon Koopmanstraat en daar kwam een hele groep wielrenners aan, als één van de achtersten meende ik mijn broer te herkennen dus keren en er achteraan. Het inhalen is met de Quest echt een fluitje van een cent, één keer diep ademhalen en je blaast er zo naar toe. Ze reden zo tussen de 32 en 34 km en al snel had Ben, mijn broer, mij in de smiezen dus ietsje afzakken en praten over de afgelopen vakantie, het was prachtig geweest maar hij was niet dik geworden van de rijst en ik vond dat het hem was aan te zien, een mager “koppie”. Ze waren vanmorgen vroeg op Schiphol aangekomen en toen ze thuis waren heeft hij bijna als eerste Leo Smit gebeld en gevraagd of zijn fiets klaar was, een heel nieuw frame als garantie van Scott, ik vind dat grote klasse. Fiets klaar, opgehaald en na de nodige koffie en praatprogramma’s gegeten, omgekleed en met de “vaste”groep een rondje fietsen. En zo was mijn plan om even bij hem thuis aan te wippen meteen van de baan en heb ik daarvoor in de plaats een stukje meegefietst met de, laat ik het netjes zeggen, “Seniorengroep uit Wervershoof” ouwe mannenclub is het zelfde maar klinkt zo raar. Langs de Koggerandweg ben ik er even vooruit gereden om een paar foto’s te maken, de eerste foto had ik al gemaakt direct na Onderdijk en de anderen bij het eind van de Koggerandweg in de Wieringermeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten