"Mijn opa" hoorde ik Job zeggen.

Eindelijk is het er weer van gekomen, een ritje Middenmeer – Oudemirdum, een standaard retourtje van 160 km wat vandaag werd uitgebreid door wat weg omleggingen en af sluitingen naar 182 km. Vanmorgen werd ik op tijd wakker en het broeide al een tijdje dat ik weer naar Friesland zou gaan, zodoende was het besluit snel genomen. Na de ochtendrituelen even kranten en omkleden, één en ander in de fiets en op pad. Het is dan voor uitslapers nog vroeg maar er is ook een categorie van de samenleving die nog serieus in de weer moet, o.a. de scholieren in het voortgezet onderwijs. Bij Wieringerwerf boven op het viaduct over de A7 haalde ik twee van deze “vroege vogels” in, de ene leek van achter wel op mijn kleinzoon Job met zijn vriendje, inderdaad het was Job en waar zij het fietspad volgend naar RSG “Wieringherlant” draaide ik de weg op, Job groette joviaal en toen zijn maatje hem wat verwonderd aankeek hoorde ik hem nog met enige trots zeggen “Mijn opa” dat deed me wel goed, een kleinzoon die trots is op zijn opa. De rit richting Friesland verliep overigens prima en de snelheid zat er al weer lekker in totdat ik langs de dijk een bord tegen kwam dat aangaf dat na het dorpje Pjaam de dijk was afgesloten en dat ik de omleidingborden moest volgen. Ik kwam in een voor mij onbekende omgeving die ook wel weer zijn charme had, dorpsnamen die voor een niet Fries haast niet zijn uit te spreken en weer eens andere wegen en bebouwing. Door deze omleidingen kwam mijn in eerste instantie geplande route enigszins in “gevaar”, in mijn achterhoofd speelde in nog met de gedachte om na de koffie bij Bianca door te gaan naar Dronten voor een paar nieuwe buitenbanden, maar alles veranderde toen ik hoorde, na een telefoontje, dat ze niet thuis was op dat moment maar wel weer onderweg was naar huis, paardrijden vraagt nu eenmaal ook zijn tijd. Aangekomen in Oudemirdum koffie met koek en alles op een rijtje zetten van de vakantie belevenissen. Net voordat ik mijn bestemming had bereikt passeerde ik de lagere school waar Thimo en Fleur les krijgen en al claxonnerend reed ik voorbij, gevolg , Fleur kwam juichend uit school, “Ik zag opa gaan toen we speelkwartier hadden” Thimo volgde even later en samen hebben we een broodje naar binnen gewerkt. Hierna ben ik weer richting huis gegaan met een kleine omweg via Laaksum en Stavoren en Hindelopen weer een beetje door de binnenlanden maar wel mooi. Ook omhoog bij het “Roode Klif” waar een paar dames op me af kwamen en vertelden dat ze laatst bij de race tussen de gebroeders Bos hadden gestaan en daar wat foto’s hadden gemaakt, het ging geweldig hard wisten ze te vertellen. Mijn ritje ging verder ook voorspoedig, weer via de omleiding waar het “geraamte” van een boerderij wel erg opvallend was maar verder nergens problemen en zo kwam ik na 182 km weer thuis met een prettig gevoel dat alles nog werkt net als voor de vakantie.