20 februari 2013

De wil was goed maar het vlees is zwak





Als je ook even niet oplet loopt het meteen weer uit de hand, ik was echt van plan om vandaag een buurtritje te maken, maar ja, de wil is vaak goed maar het vlees is zwak, ik vind dat ik dat mooi heb omschreven. De berichten beloofden van alles en vooral veel zon, helaas hier in de omgeving was geen straaltje zon te zien maar toen ik van Tiny hoorde dat het in de Zuidoostbeemster prachtig zonnig weer was, ja dan ben ik verkocht. Omkleden en richting de zon in twee opzichten, een kleine omweg moet wel mogelijk zijn dus via de Alkmaarseweg in zuidoostelijke richting naar de Heerhugowaard en dan door naar Alkmaar om langs de Zuiddijk naar West-Graftdijk te fietsen waarna automatisch Oost-Graftdijk volgt. Bij het binnenrijden van de Beemster sla ik rechtsaf naar het fietspad langs het Noordhollandskanaal en stop om een paar heel oude knotwilgen op de plaat vast te leggen. Vorig jaar meen ik dat er een deel was “geknot” maar nu leken die bomen juist wel een beurt te hebben gehad en blijven de anderen met een volle kruin staan. Het is onvoorstelbaar dat zo weinig boom nog zo vol kan groeien, vaak is er niet meer als een redelijke bast over terwijl de stam niet meer is te vinden. Als ik bij Purmerend aankom draai ik linksaf de Zuidoostbeemster in en kom al snel bij het “tweede zonnetje”, de eerste zon begon bij Oost-Graftdijk een beetje te schijnen. Cappuccino en later een broodje gaan er altijd in vooral als je er achter komt dat het gevoelsmatig kouder is dan je in eerste instantie voor mogelijk zou houden. Als ik weer naar de Quest loop om hem naar huis te brengen schijnt de zon heerlijk en achter het huis uit de wind is het heerlijk en dat betekent dat ik nog wel een stukje om kan karren over Edam en Volendam. Zo gezegd zo gedaan en met een heerlijk gangetje heb ik de rit afgesloten via de IJsselmeerdijk langs Etersheim en Scharwoude naar Berkhout en Bobeldijk om via Wognum en Benningbroek weer in de polder aan te komen na 117 km die veel kouder aan voelden dan ik eerder had kunnen bedenken. Thuis meteen de techniek inschakelen om te zien of mijn gevoel me niet heeft bedrogen, nee hoor, plus + 3 graden en daaronder staat voelt als min – 4.
Geduld het wordt straks warmer.

1 opmerking:

De Bobslee zei

Hoi Pé,

Mooi ritje weer, die oude knotwilgen hadden wij vroeger in Nederland ook veel in de buurt.

Groeten, Adri.