Sociaal rondje

Hoe moet je zo’n rondje van vandaag nou noemen, een rondje ziekenbezoek of een rondje sociaal medeleven, ’t maakt allemaal niet uit hoe zoiets heet, het voornaamste is dat er ook een andere kant van het leven is die niet vergeten mag worden. Vorige week kreeg ik via één van de jongste familieleden te horen dat er links en rechts wat gaande was met het oudere deel van ons aller naasten. Variërende van hartritme stoornis bij de één en wachten op een dotterbehandeling bij een ander en daar tussendoor nierdialyse, gebroken heup en weer een ander met hardnekkige griep, het wordt een oud zootje zeg ik dan weleens maar alles komt weer op de rails let maar op. Als eerste ben ik langs de Tussenweg gereden om afscheid te nemen van Paul en Cuny die vandaag de verhuiswagens voor de deur hebben om na 46 jaar de polder te verlaten en de boerderij om te ruilen voor een nieuw onderkomen in Baarn. Meer dan 40 jaar op de boerderij en nu een appartement in Baarn, een wereldschokkende verandering maar wel dichtbij de kinderen en kleinkinderen in Baarn en Apeldoorn. Vervolgens door aar Westwoud bij Arie en Githa langs, gelukkig alweer thuis uit het ziekenhuis maar nog lang niet in orde, de tijd zal leren hoe één en ander zijn vervolg zal krijgen. Dan het volgende adres, in Zwaag laat Kees de veren een beetje hangen omdat de griep hem zo ongeveer in de “houdgreep” heeft en daar kan hij helemaal niet tegen. Ik kwam daar op het verkeerde moment, de tafel was gedekt en hoewel ik werd uitgenodigd om een broodje mee te eten  ben ik weer snel verder gegaan. En dan nog even door naar Obdam, Tom en Gerda hebben allebei krokusvakantie en waren thuis. Ze hadden besloten om vandaag een “vrije” middag te nemen omdat ze al weken bezig zijn met kappen van enorme bomen op hun erf om binnenkort zonnepanelen te kunnen plaatsen. Toen ik ze vertelde dat er in Oostzaan bomen worden gekapt en opgeruimd voor bedragen die variëren van  € 800,- tot wel € 1200,- en dat die bomen minder groot zijn als die ze aan de Obdammerdijk hebben omgehaald konden ze dat bijna niet geloven, Tom heeft in totaal wel zo’n 20 grote bomen omgehaald dus zo stelde hij, “Ik heb al een vermogen verdiend door het zelf te doen met hulp van familie en mijn zonen”. Toen ik weer ben opgestapt voor het laatste stukje was het net begonnen met een beetje regen, maar toch was dit rondje goed voor 67 km. Waarbij ik hier en daar toch weer symptomen zag van het beginnende voorjaar, zowel laag bij de grond als hoog in de boom. Een kaartje wat ik onlangs op de mat vond mag ook zeker in dit kader niet worden vergeten en houd je ogen open voor alles wat er in deze wereld passeert.