Het mooie weer heeft me vandaag uitgenodigd om een
verkenningsrit te maken, waar naar toe zou je zeggen, heel simpel de
Afsluitdijk over en dan denkt iedereen dat is naar Oudemirdum. Nee vandaag was
het een verkenningsrit naar Sneek, een heel andere kant op. Het zat trouwens
niet erg mee vanmorgen, ik begon met een lekke achterband dus die eerst maar
even plakken dan heb ik voor onderweg in ieder geval een extra reserve band.
Lang duurt de reparatie niet en dan op weg. Het volgende obstakel dient zich
aan als ik bij het fietspad langs de A7 door het Robbenoordbos een andere weg
moet nemen, het fietspad wordt hier en daar opnieuw geasfalteerd volgens de
chauffeur van de onderneming die zich ermee belast. Vandaag is het nog mogelijk
om langs de Wieringerrandweg om te rijden
maar die “pakken” we morgen aan, was zijn goede raad. En donderdag is het
fietspad dan weer open was mijn vraag, heel misschien kreeg ik als antwoord,
dan meteen maar langs de Noorderdijkweg om verder strubbelingen te voorkomen,
het is goed dat je dan de weg weet in deze omgeving anders wordt het toch
moeilijk. Dan de Afsluitdijk op, brug open dus wachten vervolgens aan de andere
kant bij Zurich weer de brug open en dus weer wachten. Ondertussen heb ik
halverwege de Afsluitdijk weer de achterband moeten verwisselen omdat mogelijk
het haastige plakken zichzelf straft. En dan door Bolsward, er is maar één
ophaalbrug en laat dir nou voor de verandering ook omhoog staan. Ik passeerde
twee auto’s die stonden te wachten en net toen ik stil stond hoorde ik mijn
naam, “Hoi Pé” dat houd je toch niet voor mogelijk, ben ik dan zo berucht. Het
kan ook bijna niet anders ik kom in de buurt van Ben Wiggers uit Nijland, we
hebben elkaar maar heel even gesproken want de brugwachter gaf iedereen weer
vrije doorgang, bij Ben thuis met zijn vrouw gaat het zo zijn gangetje, hij had
nu als extra een hond en dat gaf nogal wat verplichtingen en zijn Quest had
onlangs schade opgelopen omdat er een chauffeur achteruit reed en hem over het
hoofd had gezien waardoor de hele voorkant in elkaar had gezeten, van fietsen
komt op het ogenblik niet zoveel zei Ben nog en toen scheiden onze wegen weer.
Door Sneek naar “LifeLines”( via Google kunt U lezen wat LifeLines is) ging als
vanzelf, de route die ik enkele jaren geleden had gereden zat nog redelijk in
het geheugen, over de spoorweg overgang rechts en ongeveer bij het station
links dan zit ik aardig in de buurt en dat klopte precies, in één keer goed.
Binnen even wat informatie opgedaan m.b.t. donderdag als ik hier heen moet. De
dame achter de balie wist het nog precies, ”Was u hier een aantal jaren geleden
ook niet met zo’n speciale fiets” inderdaad en nu weer. Na een bak cappuccino
met koek ben ik weer via dezelfde weg naar huis gereden. Op de Afsluitdijk kreeg
ik het idee dat Rijkswaterstaat een proeftuin op de dijk had, de Blauwe distels
bloeiden op een aantal vierkante meters rijkelijk en dat terwijl het overige van de dijk kort
gemaaid was. Het verkenningsritje was dus vrij simpel en zat nog redelijk in mijn
geheugen en zo was ik na 147 km weer heel en behouden in Middenmeer. Hij staat
nu wel in mijn GPS en deze heb ik meteen maar opgeslagen mocht het weer nodig
zijn.
1 opmerking:
En nu maar hopen dat dat fietspad donderdag open is
Een reactie posten