Donderdag 23 oktober weer een dag die de boeken ingaat als
licht tot zwaar bewolkt en hier en daar een lichte bui. Dat laatste heb ik
gemist vandaag, overigens, ik zou het nooit missen als het voortaan overdag
altijd droog zou blijven. Het lag in de bedoeling om vandaag hier en daar mijn
neus te laten zien bij die familieleden waar het niet allemaal voor de wind
gaat m.b.t. de gezondheid. Op weg richting Medemblik was de eerste opvallende
figuur Jan Bouwman die al van verre kenbaar maakte dat hij mij had herkend,
even stoppen en bijkletsen en dan weer door richting Medemblik met onderweg
weer de “vlam in de pijp” bij de warm-waterwinning. Onderweg zag ik ook nog hele kostbare apparatuur
in de berm staan die zichzelf betaald, moet je maar niet te hard rijden op de
A7 richting Den Oever. Bij Riet, mijn schoonzus, viel het min of meer mee, ja
wat is meevallen als je wacht op de eerste chemokuur die volgende week zal
beginnen en niet deze week, “Dan kan ik zaterdag nog mooi naar de bruiloft van
Aad en Ans” Bij vertrek kreeg ik het advies om Margriet de groeten te doen want
die praat alweer honderd uit. Inderdaad bij Margriet leek het in het begin ook
allemaal alleluja, haar vriendin was er en ook onze jongste zus Lia. Maar ze
gaf al heel snel te kennen dat ze nu toch behoorlijk moe was dus plat en niet
praten maar rusten. Ik ga verder over Zwaagdijk richting Bobeldijk en zie dat
de herfstkleur hier ook de omgeving aan het veranderen is. Ik bedenk dat ik wel
bij Kees van Hattem langs kan gaan die heb ik ook al een tijd niet meer gezien
of gesproken. De koers een beetje aanpassen en zo kom ik bij de familie van
Hattem, Marian speelt op een “historisch” muziekinstrument en Kees is met de
fiets weg. Dit was heel even in en uit en zo reed ik weer richting Middenmeer
en kwam na enkele honderden meters een gele Quest tegen waar Kees in aan kwam
rijden. Stoppen en bijna opnieuw kennismaken. Alles gaat goed met Kees en hij
geeft aan dat hij nog wel een keer naar de zeehonden wil bij Petten. Ik ben er
meteen voor klaar en in principe gaan we maandag samen die kant op, allemaal
afhankelijk van het weer a.s. maandag. Ik
kom thuis na 88 km en besluit om eerst de auto maar eens in de was te zetten omdat
ik hem vanmorgen al had gewassen en tot de ontdekking kwam dat hij nog steeds
rood is onder alle prut en klei die er op de binnenwegen in de polder op was
gekomen bovendien is hij nu droog en kan
ik zo aan de bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten