"De Muis" gevloerd.

Vandaag een wat aparte dag, het is n.l. vandaag alweer 12 jaar geleden dat mijn vrouw is overleden en dat zijn toch momenten die je nooit meer vergeet. Maar goed dat even terzijde het leven gaat gewoon door en zodoende heb ik de fiets ook maar weer even uitgelaten, niet te ver net een leuk rondje. Het eerste wat ik tegen ben gekomen was mevrouw Rispens, rustig zittend op het fietspad, stoppen en vernemen dat ze een lekke band heeft. Ik heb geprobeerd om hem te plakken maar er bleken meerder “luchtsluizen” in te zitten en dan is de laatste plakker van mij ook niet voldoende, geen nood ze had haar zoon Klaas al gebeld en die kwam eraan om alles in de kar te laden en moeder en de fiets weer thuis te brengen. Mijn weg vervolgend kwam ik in Wervershoof even bij Ben en Riet aan waar alles gezien de omstandigheden redelijk gaat, ik weet wel, je zou het graag beter zien maar het is niet anders. Dan via Zwaagdijk naar Hoorn om dan langs de dijk richting Enkhuizen te nemen, bij het “Oma Mia” bankje zit altijd wel visite en in Enkhuizen is het terras ook flink bezet, het mooie weer doet veel met mensen. Langs de dijk bij Andijk worden net de palingfuiken gecontroleerd en het is overal opletten met heel wat fietsers op de dijk. Als ik mijn vaste rondje langs kasteel Radboud maak vallen me 3 dingen op, een fel gekleurde Quest, de hond Astra en daar hoort natuurlijk “De Muis” bij. Inderdaad Yvonne van der Stok lag “gevloerd” naast de Quest en een surfplank, “Dag Yvonne” en toen kwam ze overeind, ze was een middagje naar het IJsselmeer gekomen om wat te ontspannen en dat lukte haar zo te zien. We hebben even staan kletsen en toen was het de laatste 10 km naar Middenmeer, met nog 2 keer een lekke band, een keer diep ademhalen en remmen om de 100 km precies vol  te maken.