Twee keer geluk, leve de "oudjes"

Dit mooie weer is niet voor iedereen goed denk ik, vandaag tot 2 keer toe bijna slachtoffer van oudere verkeersdeelnemers. Wat is ouder, ik weet het niet maar zo op het eerste gezicht waren het mensen die een bepaalde leeftijd al een poosje achter zich hebben, ze waren duidelijk “oud” in hun doen en laten. Het eerste bijna ongeval deed zich voor toen ik op het fietspad reed en een mevrouw de “haaientanden” voor lief nam en mij bijna te pakken had, gierende banden en de handen voor het gezicht maakten duidelijk dat ze erg geschrokken was. Gelukkig alles zonder kleerscheuren en ook ik trilde wel een beetje maar de rit ging weer door. Later had ik nog zo’n gevalletje deze keer een meneer die achteruit vanaf de weg ging keren of het erf op gaan, ik weet het niet maar ik ging rakelings achter hem langs, een “Sorry ik zag je niet” was het enige wat er nog met moeite uitkwam en weer ging ik verder. In beide gevallen ben ik niet alert genoeg om meteen een foto te maken, vooral die mevrouw die d’r handen voor haar gezicht had vond ik wel leuk. Mijn ritje was voornamelijk langs wat familie om te zien of alles nog een beetje goed ging, helaas hier en daar was er niemand thuis en dan hoor ik later dat een schoonzus weer in het ziekenhuis is opgenomen, het gaat niet overal voor de wind dat is een ding dat zeker is. Als ik weer richting Middenmeer ga zie ik in Avenhorn een groot bord met de tekst “Softijs” remmen en heerlijk in de zon genieten van dit lekkers. En als ik daar zit zie ik aan de overkant een heel apart bord met een geboorte aankondiging, misschien is het al vaak gelanceerd maar voor mij is dit helemaal nieuw, hoe kom je er op. Na 96 km kan alles weer op stal en ik onder de douche.