Het is gelukt, wat een opluchting

“Sorry dat ik, na een aantal “stille” dagen, nu zo laat ben met een kort verslagje dat weer niet over fietsen gaat. Vorige week had Tiny jubileum en dan zijn er de nodige handelingen te verrichten om er onder de corona-omstandigheden toch een geslaagde dag van te maken. Dat is inderdaad gelukt, beperkt bezoek verdeeld in, de éne familie in gescheiden groepjes   ’s morgens en de anders ’s middags terwijl er ’s avonds ook nog een heel klein ietsje over was. Het is weer achter de rug en het ging allemaal goed. We konden buiten zitten op het terras. Vorig jaar zaten we in de schaduw in de tuin met enorme hoge temperaturen, waar ’s avonds de tuin verlichting helaas niet wilde meewerken, ergens sluiting dus behelpen. Sinds die dag hadden we af en toe wel en af en toe geen tuinverlichting, vreemd. Ik heb later diverse pogingen ondernomen wat nimmer tot resultaat heeft geleid. Vorige week weer alle moed verzameld en de zoveelste “kater” moeten incasseren. Toen ik op de terugweg bij Tom en Gerda langs ging en dit verhaal vertelde, bood Tom aan om ook zijn kenners blik er over te laten gaan en dat was vandaag. Mensen wat ben blij, met kennis van zaken werden strategisch alle punten nagelopen waar de nodige verrassingen uit voort kwamen, het redeneren van iemand met kennis van zaken heeft tot 100% resultaat geleid alles werkt, op 6 punten is er weer licht in de duisternis, alle lof voor zwager Tom. Morgen weer een "normale"dag hoop ik.