Ik was al op tijd vanmorgen omdat ik van plan was om voor een feesteling van morgen rozen te kopen. Het werd een mislukking, een paar adressen in de Heerhugowaard opgezocht en daar waren de telefoonnummers niet meer in gebruik, een adres waar ik wel meer was geweest leek uitgestorven voor bezoekers had ik vorige week al ervaren en de plaatselijke bloemenhandel op het dorp zou open zijn om 9 uur tot 14.00 uur en daar was ook geen “kop” te zien, ik was er klaar mee, dan maar niet.
De richting was om uit te waaien na deze frustratie, richting de aardbeien om een doosje bij Tiny te brengen en één voor mezelf. Onderweg bedacht ik dat dit nooit goed kon komen, één bakje bij Tiny afgeven en dan door om het HEM-rondje er aan vast te plakken, bij Tiny staat zo’n doosje 20 km te “trillen” in de Quest maar daarna m’n rondje afmaken zou voor mijn doosje nog eens zo’n 120 km staan te schudden dan is het waarschijnlijk aardbeien jam, simpel, laat beide doosjes maar in de “Zuidoost” en ga op de terugweg maar om nieuwe, als ze er dan nog zijn.
Het is allemaal goed gekomen, koffie in de “Zuidoost” en daarna richting het aardbeien adres. Het is tussen half 1 en één uur en waarachtig hij zit te lunchen maar heeft weer nieuwe voorraad aan de weg staan.
Weer twee bakjes afgerekend en op naar Middenmeer, de lucht begint hier en daar een vervelend uiterlijk te krijgen, kleine buitjes of worden het stortbuien, het tempo gaat flink omhoog want vandaag heb ik voor het eerst de kap thuis gelaten, bij vertrek was er volop zon. Thuis gekomen kon ik de spatten op het windschermpje tellen dus dat is mee gevallen, later viel er wat meer maar die 85 km van vandaag hield ik alles droog.
1 opmerking:
Hoi Pé,
Is het geen idee om de aarbeien in een plastic zak aan de kleerhanger te hangen? Staan ze niet te trillen op de vloer, en in die zak in de lucht hangen beschadigd ze ook niet denk ik. Misschien eens proberen?
Groeten, Adri.
Een reactie posten