Mensen, mensen, wat een prachtige nazomer hebben we, je zou haast denken dat het pas het begin van de zomer is maar de kalender geeft aan dat het vandaag de 8e september is dus mogen we eigenlijk beginnen te denken aan vallende bladeren en najaarsstormen, maar dit hebben we alvast weer te pakken. Ik wist vanmorgen niet waar ik heen zou gaan dus dan wordt het zo’n “dwarrelrondje” , overal en nergens heen en als ze vragen waar heb je gezeten dan is dat soms nog moeilijk aan te geven. Ik ben van huis gegaan om te fietsen en waar ik dan kom, zie het wel, de rit ging al snel richting het kassengebied en alles wat daar omheen aan het gebeuren is. Al een hele poos zag ik dat er net na de bocht, of voor de bocht, net van welke kant je komt, een pand uit de grond werd “gestampt” waar ik nog geen draai aan kon geven, maar nu is het duidelijk daar werd “DE TAFEL VAN AGRIPORT” geboren. De officiele opening is donderdag 10 september a.s. Een pleisterplaats voor de toekomstige passanten maar ook voor de zakenlunch, iets ten behoeve van de vele bedrijven die daar de één na de ander gevestigd worden. Die passanten zullen er zowel binnen als buiten op het terras van hun natje en droogje worden voorzien en mogelijk wordt het straks een enorm druk chauffeursrestaurant, allemaal zeer sterk afhankelijk van wat er in de keuken wordt klaargemaakt tegen een redelijk tarief, zo zijn er zo velen groot geworden, denk maar aan “De Lucht” bij Den Bosch en wat dichter bij huis “La Mѐre Ann” aan de Hoornsejaagweg/Provincialeweg, allemaal begonnen als z.g. chauffeurscafé’s . Maar goed, het ging over fietsen en het moet geen kroegentocht worden, zo ging mijn rondje verder langs wat binnenpaden en wegen naar Medemblik en toen even langs mijn jongste broer en schoonzus in Wervershoof. Ze hadden oppas, deze keer was de tweeling aanwezig, Bineke en Frya, van zoon Ruud en zijn vrouw Kim, praten doen ze alleen als de visite weer weg is vertelde Ben, dus het bleef betrekkelijk rustig. Na wat wel en wee over families die beter en slechter met elkaar omgaan heb ik mijn pad weer vervolgd richting Enkhuizen. Om deze keer niet terecht te komen in de omleidingen via en door industrie gebeiden van Enkhuizen heb ik wat eerder de afslag genomen om via de verkavelingswegen een goed heenkomen te zoeken, in dit geval richting Zwaagdijk waar ik weer een tijdje voluit kon rijden tot aan de van der Deureweg richting Nibbixwoud. Het was toen nog een klein “rukje” naar Middenmeer in een stralende zon en de wind schuin van achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten