03 september 2009

Een gewoon mens





De kans is heel groot dat ik vandaag niet van huis zal gaan met de Quest, het gevolg is dan dat je wat meer achter de pc zit en alles van de afgelopen maanden eens doorloopt. Waar heb ik allemaal gezeten en hoe was het weer en wie en wat zag ik onderweg, het is te veel om op te noemen. Eerst over het weer, de site www.hetregentbijnanooit.nl heeft de afgelopen dagen veel in de belangstelling gestaan en terecht, het regent ook bijna nooit en dan bedoel ik de momenten dat je op weg zal gaan. Er valt overal wel eens een buitje maar gemiddeld genomen valt het best mee, vandaag is het ook grote delen van de dag droog, de weersvoorspellingen geven echter ook aan dat het vrij hard kan gaan waaien en samen met de regen die dan mogelijk kan vallen heb ik voor mijzelf vastgesteld dat ik vandaag een “baaldag” vier. Dit is eigenlijk helemaal buiten mijn normale instelling om, nooit opgeven gewoon doorgaan en niet zo kinderachtig is meer mijn “lijfspreuk”, maar ja een mens moet ook eens iets anders doen dan fietsen. Waar kom je dan allemaal, voornamelijk kris kras door Noord-Holland waarbij de noordelijke helft van de provincie bij uitstek mijn voorkeur heeft. Als zuidelijkste regio is Durgerdam en alles wat daar boven ligt wel het uiterste zuidelijke deel van de provincie voor mij en dan zo ongeveer de lijn Oostzaan Heemskerk en dan het liefst ver om alle steden en stadjes heen rijden, bij voorkeur, gladde rechte asfaltwegen. Maar omdat ik verknocht ben aan rechte polderwegen en dan ook nog graag de Afsluitdijk in mijn parcours opneem ga ik ook met regelmaat de dijk over naar Friesland, Kees gaf al in zijn blog aan (www.keesvanhattem.blogspot.com) dat hij wist hoe het kwam dat mijn gemiddelde dan vaak wat hoger is, ik claxonneer al ver voor ik iemand passeer schijnt het, best mogelijk, maar het scheelt wel als mensen op tijd weten dat er iets aan zit te komen. Naar Den Helder fiets ik ook met een bepaalde regelmaat om dan via de Zeepromenade de kop te ronden en later via de duinen vaak tot aan Schoorl of Bergen de kust blijf volgen en dan meestal weer dwars over naar Middenmeer fiets. En wat kom je dan allemaal tegen onderweg, nou daar is wel een heel boek over te schrijven. Op de eerste plaats de goede maar ook een heel stel slechte automobilisten, van die figuren die niet tegen hun verlies kunnen, van die sikkeneurige beklagenswaardige autofanaten, zo is het wel genoeg, laat ik het hebben over de leuke dingen. Heel wat mensen die achter het stuur zitten zwaaien of geven je zelfs voorrang op oversteekplaatsen en lachen vriendelijk daarnaast heel veel mensen die opmerkingen maken, of in het algemeen, of persoonlijk gericht. Daarbij zijn ook leuke en minder leuke opmerkingen, echt het gemiddelde van de samenleving zal ik maar zeggen. En niet te vergeten de partij voor de dieren, af en toe zou je die grote honden ergens heen wensen, en die kleintjes, dan ben je bang dat je er overheen zal rijden en dan zijn er ook nog de paarden, maar zelden geeft het geen problemen maar als je dat eenmaal weet wacht je maar rustig af tot ze gepasseerd zijn. Alles op een rijtje zettend denk ik dat je als Quest-rijder overal bekijks hebt en dat het voor velen aanleiding geeft om ’s avonds op een verjaarsfeestje te vertellen dat ze vandaag iets geks hebben gezien, iets op wielen wat hard ging en er zat ook nog een gewoon mens in.

Geen opmerkingen: