Een nieuwe dag, eigenlijk een nieuwjaar maar in elk geval
schijnt de zon en dat is mooi. Gisteren was het een drukte van belang, in drie
etappes zo’n 45 a 50 man/vrouw op visite gehad, ’s morgens een aantal
familieleden toen nog binnenshuis, ‘s middags de tweede groep maar toen scheen
de zon volop en zaten we met een heel “koor” buiten in de tuin en ’s avonds het
slotakkoord met nog maar een klein groepje en het was alle keren gezellig.
Vandaag mocht ik dus weer in de “ontspanningsmachine” eerst de banden even
bijpompen waar nodig en dan zie ik wel hoe de route zal gaan lopen. Als ik de
fiets op zijn kant heb liggen zie ik aan de andere kant van het
kettingwielboutje ook wat kleine scheurtjes, misschien valt het mee maar uit
voorzorg heb ik het stukje gebogen ijzer wat eerst rechts was gemonteerd nu
meteen maar links eronder geschroefd, je weet maar nooit. Wel stond toen voor
mij vast dat ik er iets aan moest laten doen door mensen die goed met kunststof
reparaties over weg kunnen en voor mij is dat Jan Reus, de wonderdokter van de
racekappenfabricage, dus op naar Enkhuizen. Maar waar zit Jan ergens, eerst Jan
Geel gebeld, geen gehoor, toen Wim Schermer , geen gehoor, wat nu. Ik besluit
om naar Enkhuizen te rijden en dan ga ik daar wel zoeken op het industrieterrein.
Eerst Jan Geel nog een keer maar nog steeds geen reactie, toen Wim weer en ook nu geen geluid aan de andere kant. Na
een kilometer of 14 heb ik nogmaals Wim geprobeerd en jawel hoor hij neemt op,
na wat heen en weer kletsen heb ik het adres en zet verder koers naar Enkhuizen.
Als ik bij Jan aankom leg ik uit hoe en wat er aan de hand is, zijn deskundig
oog geeft aan wat er gedaan kan worden en dat een eventueel deelbaar setje wel
extra veilig is “En ik weet iemand die die dingen verkoopt” zei Jan, inderdaad
dan moet je bij Wim zijn. Ik heb met Jan afgesproken hoe we dit gaan oplossen maar
wel met de wetenschap dat het toch wel wenselijk zou zijn als het 2x24 uur zou
kunnen ”opharden”. Als het zover is zal ik Jan bellen, mogelijk voor een
weekend dan kan ik toch weer vrij snel verder “Questen”. Na mijn vertrek uit
Enkhuizen ben ik via de IJsselmeerdijk, waar het Oma Mia bankje goed wordt gebruikt, naar Hoorn gereden en kwam zo in de
binnenstad waar het op het plein bij J.Pz Coen nogal druk was, kaasmarkt , en
dat in Hoorn. Alles was vorig weekend aangekleed met breiwerk, zelf de “Ouwe
Coen” zit nog steeds in het breisel, wel kleurig moet ik eerlijk toegeven. Er
was voldoende belangstelling en niet alle keren lag er kaas op de berrie een
jongetje werd ook als “kaaskoppie” rondgedragen. Van Hoorn nog met een klein
ommetje weer naar huis waar er 91 km kon worden bijgeschreven en waar de combines volop draaien.
1 opmerking:
Ik wist dat Hoorn ook een kaasmarkt had.
Een reactie posten