Het was prachtig, echt het was, want onderweg veranderde er
heel veel. Laat ik “vooraan” beginnen, eerst ramen lappen aan de voorkant van
mijn huis zowel boven als beneden, de schuifladder in stelling brengen enz.
enz. net voldoende om te bedenken dat ik nu weer ontspanning had verdiend. Een bak
koffie, omkleden en gaan, richting Oostzaan. Wonderlijk, Bram had gevraagd of
opa advies kon geven voor de aanschaf van een laptop, ik had wel gezegd dat ik
daar geen verstand van had maar dat leek hem toch wat onwaarschijnlijk. Toen ik
Middenmeer uitreed was het eerste wat ik in de berm zag , moeder eend met haar
jonge kroost dus “ klik” en ze stonden erop. In Oostzaan was het gezellig druk,
uit school hadden de jongens weer vriendjes mee dus moesten de harige
konijntjes meteen weer extra in handen en zo rond 13.00 uur ben ik weer verder
gegaan, richting Middenmeer met een omweg. Zo kwam ik met wat omwegen bij het
kerkje van Holysloot en moest weer terug om een doorgaande weg te vinden die me
via Monnickendam naar Katwoude en Volendam bracht. Op de dijk rustig aan omdat
er veel toeristen liepen maar daarna kon ik weer volop aan de bak. Ik haalde op
een bepaald moment een groep van 7 wielrenners in en zag bij het passeren dat
de achterste mijn broer Ben was. Ik ben maar “vol gas” doorgereden omdat ik al
een paar lichtflitsen had gezien en de lucht zag wat vreemd in de richting waar
ik heen moest. Achter Berkhout nog even een bollenveld vastleggen en dan weer
door, als het maar droog blijft dacht ik toen nog. In de buurt van Wognum “knetterde”
het een paar keer en meteen kwamen er hagelstenen naar beneden. Bij de tunnel
onder de A.C.de Graafweg stoppen, er stonden op dat moment een heel stel
scholieren en wat ander fietsers. Eén van hen was een kennis van mij, Co Sjerps
die ook al schuilde voor de regen en hagel. Ik heb nog even gewacht en ben toen
doorgegaan met de schuimkap erop. In de Wieringermeer was de weg overal droog,
ik ben gestopt om de kap weer achter de stoel te plaatsen en maakte meteen een paar
foto’s van waar ik nu geen last meer van had, een donkere lucht achter de
Microsoft gebouwen. Na 143 km was deze dag weer ten einde voor wat betreft het
fietsen, nu zorgen voor de warme hap en de dagelijkse rituelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten