Een uit de hand gelopen rondje

Het weer was nou niet direct om over naar huis te schrijven zegt en weleens, nou ik moest niet naar huis maar het weer was niet zo mooi als gisteren dat is een ding dat zeker is. Maar het is niet anders en ik ga toch maar op pad. Even naar Oudemirdum op en neer was de eerste inzet maar net als zo vaak werd het nu ook weer anders. Ik had op tijd een app naar Bianca gestuurd met de vraag of ze thuis was vandaag, er kwam niet direct een reactie  dus ik ben toch maar van start gegaan met het idee dan ben ik er op tijd en mocht ze niet thuis zijn dan ga ik rondje om over de dijken. Uit voorzorg maar wat proviand mee en dan zie ik wel hoe het loopt. Op een bepaald moment keek ik of er al een reactie was, inderdaad ze zou rond 11 uur weer thuis zijn, hѐ dan ben ik daar tegen 10 uur en moet me een uur “vermaken” nou ik zie wel en dan ga ik maar verder zoals ik als alternatief in mijn hoofd had. Onderweg was het af en toe een beetje miezerig en net geen mist maar lang niet helder.

Er was inderdaad niemand dus iets neerleggen voor Thimo en verder, ik ga via de “Sondelerleien” en net voor de afslag vallen de bomen op die constant wind uit één richting hebben gehad zo te zien.

Bij Lemmer het gemaal even vastleggen en dan na Lemmer over de dijk langs het water om de Noordoostpolder heen.

En zie daar, wie kom ik weer tegen, Johan van Dijk, de zoon van Albert van Dijk oftewel “mijn vriend van langs de weg” Johan gaat net schaften in de auto, het is echt niet aantrekkelijk  schaften zonder beschutting.

Na Urk even gestopt voor een broodje en meteen een paar foto’s gemaakt.

Als ik de Ketelbrug nader kan ik het niet laten om ook een foto van de “Urker” kant te nemen. De rit gaat verder gesmeerd en nergens geen oponthoud zodat ik in één adem door kan toeren naar Middenmeer waar de teller aangeeft dat het vandaag 202 km is geworden.