17 juli 2018

Een wonderlijke ontmoeting



Het zal vandaag een dag worden zonder bijzonder dingen dacht ik, maar toch iets wonderlijks, een bijzonder ontmoeting.                                                                                                                                Na de grotere rit van gisteren dacht ik vandaag een mini-rondje te doen, maar ja wanneer is het mini. Voor de één bij 25 km en bij de ander wat hoger, ’t werd iets meer net als bij de slager “mag het ietsje meer zijn”.
Op en neer naar de “Zuidoost” is normaal 80 km maar vandaag bedacht ik net na Wognum dat ik wel een doosje aardbeien mee kon nemen. Om op het juiste adres te komen moest ik iets omrijden, geen probleem voor goed “spul” heb ik graag wat over en ze zijn weer geweldig deze aardbeien. Dan door naar Tiny die niet thuis was, dus ik kon mijn gang gaan, even grasmaaien voor zover er nog gras staat, ’t groeit nergens vanwege de droogte. Toen ik klaar was kwam ze net binnen, ze was even druk geweest bij zoon Remco in Purmerend. Samen een bakkie doen en later een broodje waarna ik weer richting huis ben gegaan via Middenbeemster en de Rijp.

Later via de buitenkant van Obdam om vast te stellen dat zwager Tom en zus Gerda elders bezigheden hebben en ook zie ik waarom de Obdammerdijk zo lang afgesloten is. Er komt een hele nieuwe en bredere brug wat uiteraard niet in een paar dagen geregeld is. Iets verder is een molen waar het bruggetje heel wat sneller was vernieuwd. Als ik bij de kruising kom bedenk ik dat een soft- ijsje er best in zou gaan met dit weer, dus even rechtdoor naar Opmeer.
Als ik rustig van dit lekkers zit te genieten passeert er iemand op een elektrische fiets die groet en nog eens achterom kijkt, ik kende deze meneer niet. Een paar tellen later is hij terug en vraagt, “Ben jij Pé Koomen ik lees je blog elke dag” er volgt meteen een druk gesprek. “Ik zag ‘Senior’ op je fiets staan en docht dut is ‘m echt”. “Ja je skroive nagal pittig vind ik, en deur Cees Roozendaal bin ik d’r an kommen” Het blijkt meneer Co Rood te zijn die voorheen heel vaak met Cees zijn vader rondjes fietste en nu Cees zijn moeder nog geregeld bezoekt. Zo kreeg deze dag toch nog weer een speciaal tintje met deze ontmoeting van iemand die ik onder de trouwe lezers mag rekenen begreep ik en dat alles op een rondje van 91 km.

Geen opmerkingen: