Je zou het zo
niet zeggen maar het was nogal onstuimig aan de kust. Omdat ik niet de
Afsluitdijk over kan, ook niet de komende jaren, zoek ik wel eens een route
waar ik nog niet eerder ben geweest maar dat valt dan toch een beetje tegen.
Vanmorgen was het echt zo van zal ik linksom gaan of wordt het rechtsom,
uiteindelijk richting Schagen en dan steeds maar in die westelijke richting dan
kom ik vanzelf bij zee.
Bij de kapel op de Keins even stoppen en een kaarsje
opsteken, ik ben per slot van rekening ooit kerkelijk opgevoed en daar is nog
een heel klein ietsje van blijven hangen. Dan weer door, om bij het gehucht Groote
Keeten, in de kust regio te komen en dan op naar Callantsoog.
Er staan een vrij
groot aantal paarden bij een grote bak met hooi, even een foto maken dacht ik
maar voordat het zover was renden ze allemaal weg.
De jutter staat nog steeds
op z’n plaats en er zitten bijna altijd mensen om hem gezelschap te houden
hoewel het mij toch te winderig zou zijn, er stonden behoorlijke golven.
Dan
verder door de duinen richting Schoorl wat goed ging tot ik een bord tegenkwam
waarop stond, “Pas op zand op het fietspad” en dat was zeker de moeite,
uitstappen en de fiets er over en doorheen duwen waarna ik weer verder kon trappen
maar eerst ook daar nog even bij de Noordzee kijken, stormachtig maar wel mooi om
te zien.
Hierna met de volle storm in de rug naar Middenmeer waar de krokussen
ondertussen weer zorgen voor een prettige ontvangst na 87 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten