20 mei 2008

Olympia's Tour getest met de Quest











Olympia’s Tour ging vandaag over de Afsluitdijk, de dag er voor zag ik toevallig dat ze in Heerhugowaard zouden starten en in Appelscha zouden finishen dus dan gaan ze over de Afsluitdijk. Op internet opgezocht hoe de route zou lopen en hoe laat de renners hier en daar langs zouden komen, rond half 1 zouden ze op het begin van de dijk moeten arriveren volgens de gegevens. Eerst nog even richting Heerhugowaard gereden maar aan het einde van de Alkmaarseweg leek het mij verstandiger om naar de kop van de dijk te gaan, als ik ze een stukje zou kunnen bijhouden dan eerder op de Afsluitdijk dan door de polder waar je meestal door de begeleiders van zulke wedstrijden op een zijspoor wordt gedirigeerd. Dus stoppen en de koers aangepast in Noordelijke richting, wel meteen alles verder tegen de wind in maar dat mag de pret niet drukken. Af en toe werd ik gepasseerd door wagens van sponsoren die een groep renners mee hadden rijden, dus ze komen er al aan dacht ik, bij Middenmeer stonden een aantal “bromsnorren” met grote motoren die het verkeer in de juiste banen wisten te sturen. Ik ben via een stuk van dezelfde route naar Den Oever gereden, de groep gaat straks langs de Noorderdijkweg en ik ben via Wieringerwerf gegaan. Na de sluizen heb ik op de kop van de Afsluitdijk een poos staan wachten voor de groep renners ook de sluizen passeerden. En vanaf dat moment zou het serieus worden dacht ik, nou niets is minder waar, het ging redelijk, maar om hierbij te moeten veronderstellen dat dit de toekomstige profs moeten worden, “geef mijn portie maar aan Fikkie” zeggen ze weleens, want echt hard fietsen was er mijns inziens niet bij. Of ………………. het zit hem in de stroomlijn van de Quest, als je als veteraan, om het voorzichtig nog wat te camoufleren, vrolijk voor zo’n groep uit kan rijden en zelfs alle tijd hebt om foto’s te maken en halverwege de Afsluitdijk, bij Breezanddijk op het viaduct een minuut of 3 moet wachten voordat de “renners” langs komen dan spreekt dat voor zich, tegen de wind in reed ik tussen de 40 en 42 km en de groep reed zeker niet harder dan een 35 a 36 km denk ik, alleen toen er vlak voor het monument nog een bonificatiesprint was ging de snelheid flink omhoog. Nadat de groep gepasseerd was ben ik maar weer richting Middenmeer gegaan, het werd geen wedstrijd zoals ik me een beetje had voorgesteld, gelukkig maar want ik heb helemaal geen instelling of mentaliteit om wedstrijdjes te doen maar af en toe een kleine test …………. Ik voel me na vandaag weer een stuk jonger.

Geen opmerkingen: