20 augustus 2019

Levens ervaringen genoeg



Een mens kan toch heel wat “afvliegen” met een Quest, zo zit je, zoals gister in Zaandijk en de volgende dag doe je een retourtje Dronten, allemaal omdat dit leuk is zegt men. Nou ja , men, ik zeg het zelf en het is hartstikke leuk neem dat maar van mij aan. 
De rubber handvatten moesten vervangen worden, ze plakten te veel. Dus even naar Dronten om bij de vrouw en mannen van Velomobiel langs te gaan, ja Eva moet niet vergeten worden. Op dat moment dat ik binnenkwam was het net koffietijd dus eerst een bakkie doen en daarna ging Paulus aan de slag.


Ik had verwacht dat het een veel grotere klus zou zijn maar de onderdelen werden vakkundig verwijderd en weer vernieuwd geplaatst daarna bijstellen waarbij bleek dat er een veer van het schakelmechanisme zijn langste tijd had gehad, dus ook vervangen. Hierna bijstellen wat wel enige tijd in beslag nam maar alles is goed gekomen en zo kon ik huiswaarts keren.
Op zo’n 5 km vanaf Dronten ben ik omgekeerd omdat de trapsnelheid wel wat aan de hoge kant was om snelheid te maken, teug bij Velomobiel zag ik dat de voor-derailleur op het midden tandwiel stond, één klik en alles was weer bij het oude en kon ik full speed richting Noord-Holland. Juist op dat moment waren de weergoden aan het donderjagen en kreeg ik een bui over me heen, niet normaal, ik ben zelfs gestopt omdat ik geen fietspad meer kon onderscheiden, al heel snel was het over en kwam de zon er weer bij en bleef het verder heerlijk zonnig weer.


Op het IJsselmeer zag ik een zeilbootje gaan en kreeg het bijna te doen met de mensen aan boord, straks gaat ie om dacht ik geregeld, maar het bleef goed gaan.
Bij Enkhuizen kwam ik nog een boze “sluiswachter” tegen. Ik reed zoals gewoonlijk onderlangs en daar reed op dat moment deze boze meneer met de auto, we stopten allebei en hij wees mij erop dat ik naar het stukje fietspad moest, “Dit is een werkroute daar mag jij niet komen” “Meneer waar staat dat aangegeven ik heb niets gezien al in geen jaren dat ik hier langs ga” “Omdat ik ’t zeg” en dan word ik ook scherp. “Meneer ik mag met deze fiets op de weg rijden, U kent waarschijnlijk de regels niet” De “zielepiet” werd alleen maar boos en reed weg, ik kon niet eens een foto van hem maken. Nou heb ik van de mannen die helpen tijdens de LEL-race om velomobielen hier te keren ook wel eens begrepen dat er iemand in de buurt van de sluis of het naviduct een hekel heeft aan ligfietsers en dan vooral velomobielen, misschien was het dezelfde meneer wel. In Enkhuizen nog even een bak kibbeling en toen werd ik geheel onverwacht begroet door mijn ander dochter Karin, “Lekker aan ’t fietsen” Ik vertelde dat ik naar Dronten was geweest “Nou prettige dag verder” en weg was ze samen met haar vriendin die ook nog even om de hoek keek. Nog een kort ruk naar Middenmeer waar de teller deze keer 175 km aangaf.

Geen opmerkingen: