Vandaag leek het er weer op, vanmorgen nog wat mist en bewolking maar tegen de middag werd het stralend zonnig. Gisteravond had ik met mijn vriendin afgesproken dat ik even de verlichting na zou kijken en eventueel een lamp zal vervangen en omdat ze niet thuis zou zijn ging ik er naar toe met een kleine omweg, een stukje langs de dijk van het IJsselmeer fietst altijd zonder problemen, je hebt er weinig verkeer en al helemaal geen stoplichten. Toen ik in Schardam reed ging de telefoon, helaas voor ik stilstond en de ondertussen beslagen bril weer zover had dat hij me een beter uitzicht bood was het bellen over. Nieuwsgierig als ik dan ben heb ik de gemiste oproep gezocht en toen werd het me duidelijk, dus terug bellen. Toen ik de beller, in dit geval een belster, te pakken had kreeg ik een verzoek, “Wil je mijn reserve autosleutels brengen want alles ligt in de auto en die ging toen ik aan het ramen schoonmaken was vanzelf op slot”. Dat wil zoveel zeggen als , koers wijzigen en op naar de bepaalde adressen, eerst de reservesleutels ophalen en dan verder, ik kwam dus met een omweg in Oostzaan waar ik een opgelucht persoon de sleutels kon overhandigen. Ik ben maar heel kort gebleven omdat ik nog boodschappen moest doen en het is ’s avonds toch redelijk vroeg donker. Maar ja, als je eenmaal op de thuis reis bent en je komt tot de conclusie dat een beetje omrijden nog wel kan dan loopt het soms toch nog uit de hand. En zo kwam ik thuis toen het al begon te schemeren en de teller 133 km verder was gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten