Het was een wonderlijke dag vandaag, er werd van alles beloofd m.b.t. zon en zomerweer, vrij vertaald weer voor bikini en korte broek, nou vergeet het maar, althans tot zo rond half 3, 3 uur toen begon het echt weer op zomer te lijken. Desondanks had ik me voorgenomen om vandaag even op en neer te gaan naar Oudemirdum, een standaard ritje waar over het algemeen weinig bijzonders over valt te vermelden. Vanmorgen zo rond half 9 ging ik van huis, het had net licht geregend maar het was weer droog hoewel de lucht nog wel wat beloofde, zwarte wolken en veel wind. Richting Wieringerwerf, niet langs de Hoornseweg want daar zijn ze bezig met “serieus geld wegsmijten”, wat is het geval, jaren geleden, (minstens 40 jaar) stond er langs de snelweg tegenwoordig bekend onder de naam A7 een heel klein tankstation en mogelijk is daar de bodem ooit wel wat vervuild en omdat de dichtstbijzijnde boerderij op minstens 100 meter afstand staat en er alle dagen auto's langs rijden gaat men alles uitgraven en er “schone grond” storten omdat er misschien anders wel eens ongelukken zouden kunnen gebeuren. Nee er wordt daar niets gebouwd of verbouwd en er bestaat echt geen risico dat er iets vervelends staat te gebeuren dus dan is het “serieus geld wegsmijten” naar de mening van vele inwoners van de Wieringermeer. Dit was even het begin van mijn fietstocht, ik moest nu over de andere kant en dat is echt niet langer of korter dus daar zit mijn agressie niet in. Via Wieringerwerf kwam ik langs de A7 in Den Oever waar de Flora en visserijdagen hun laatste etmaal ingaan daarna wordt Wieringen weer nuchter zullen we maar zeggen. Op de Afsluitdijk had ik de wind , die behoorlijk hard blies, schuinachter en dat was te merken, alles ruim boven de 45 km, de hele afstand over de dijk. Wat wil nou het geval, al jaren hoopte ik dat ik de wielrenners zoals Dirk de Vries, Dirk Steltenpool enz. enz. eens een keer achterop zou rijden en vandaag was het bij toeval zo ver. In die tijd dat ik ook nog op de racefiets zat en met deze mannen mee reed was ik altijd blij als er een brug open stond of dat er iemand lek reed, dan kon ik weer even bijkomen, het was voor mij vaak net boven mijn kunnen. Op een bepaald moment zag ik heel ver weg dat er iets op het fietspad reed, ik kon nog niet zien of het naar mij toe kwamen of dat het voor mij uit ging. Omdat het heel langzaam wat groter werd begreep ik dat het dus in dezelfde richting reed als dat ik ging. Heel langzaam werd het duidelijker, het waren minstens 2 figuren zag ik en weer dichterbij gekomen stond het voor mij vast dat het er 4 waren die er toch flink de gang in hadden. Het was zo ver, de 2 Dirken met nog 2 mannen waren bezig aan het zoveelste rondje IJsselmeer boven de 500 die Dirk de Vries al had volbracht. Toen ik er achter reed heb ik even het fototoestel opgediept en een foto gemaakt, (ze reden toen zo rond de 42 km) daarna weer opgeborgen op de claxon gedrukt en gegroet met “Goede morgen jongelui gaat het wat” De 2 Dirken herkenden mij en deden ook geen poging om even mee te rijden, één van de andere mannen haalde nog even diep adem en was toen ook al gezien want ik zag hem gelijk weer wegzakken in het spiegeltje, 50 km is voor de gemiddelde wielrenner toch net iets te veel van het goede vooral als je tegen een Quest moet “strijden”. Langs de dijk in Friesland stond de wind behoorlijk strak op kop maar zonder problemen reed ik om 5 over half 11 langs de school in Oudemirdum waar het net speelkwartier was, even op de claxon gedrukt en toen Fleur om 12 uur thuis kwam was het eerste wat ze zei: “Ik zag opa langs school gaan en dat heb ik aan mijn vriendinnetjes verteld dat mijn opa in die Quest fietst want dat zag ik aan de helm” Mooi toch van zo’n lieverd, Thimo zei nog dat hij me wel gehoord had maar niet gezien, “Je ging wel te hard denk ik”. Tegen 1 uur reed ik weer richting Noord-Holland en tegen 3 uur, kwart over 3 was ik weer in Middenmeer en kwam over de brug aan de ander kant van het dorp binnen, ik had er weer een rit met heel veel voldoening opzitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten