 |
| 107 km |
Ik ben weer thuis en of dit op tijd is weet ik niet. De berichten , hoe mooi ze ook zijn, hadden het wel over kans op een buitje met of zonder onweer. Toen ik in Middenmeer het pad op reed zag ik voor het eerst 6 spatten op het schermpje dus de eerste bui is er, maar daar blijft het voorlopig bij. Ik was op tijd vertrokken omdat ik bij Tiny het koord van de parasol zou vervangen omdat hij “elk” moment de geest kan geven en omdat de bridgedames zouden komen meende ik voor die tijd even een nieuw touw er aan te vervangen.
Het eerste wt opviel was de beregeninginstallatie, niet zo’n groot waterkanon maar een bescheiden vorm die net zo goed werkt. Langs de Hoornse Jaagweg kom ik de zoveelste wielrenner tegen en op het laatste moment herkenden we elkaar.
Jack Dekker die duizenden kilometers door de wereld fietst van noord naar zuid en van oost naar west. Even stoppen en kletsen, hij had alweer een flink ritje in gedachten en was pas nog met een verre trip weggeweest. We vervolgen onze rit weer en als ik in de Zuidoostbeemster aankon zitten de bridgedames al aan de koffie, dus ik ben eigenlijk te laat. Ik doe ook een bakkie mee, met appeltaart, en als de dames in stelling gaan op het gras in de schaduw vervolg ik mijn weg om met een ommetje weer thuis te komen, het nieuwe koord komt nog wel.
Het Nederlandse zwart bonte vee is hier helemaal verleden tijd, deze vieze witten horen ook bij de Nederlandse veestapel.
De route gaat via Obdam maar daar zijn ze op dit moment net even weg van “De Hornwoid”. Als ik weer alles heb opgeruimd staat de teller voor vandaag op 107 km. En de eerste 6 spatten regen, wie weet komt er nog meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten