Middenmeer-Oudemirdum-Middenmeer
Het was er
echt weer voor, een retourtje Friesland en eerlijk is eerlijk op de terugrit
heb ik waar mogelijk wegen opgezocht waar ik in de schaduw van bomen kon
rijden, alleen op de Afsluitdijk is dat wat erg ver gezocht. Bianca was thuis
en Thimo had zijn examens erop zitten en die had binnen de kortste keren koffie
met koek op tafel staan.
Heerlijk onder de parasol achter het huis even
bijkletsen, hij heeft alle vertrouwen in de resultaten en twijfelt eigenlijk
niet over een goede afloop. Al kletsende zei hij op een bepaald moment, “Opa
kom hier een kijken er zitten hier wat rupsen” onvoorstelbaar, volgens hem en
Bianca waren de meesten alweer weg, misschien door de vogeltjes en anders wisten
ze het ook niet.
En ook de kikkers in de vijver kwamen aan bod, wat een herrie
van die blaaskaken, ’t stikte ervan. Na het tweede bakkie ben ik weer opgestapt
met 2 bananen als buffer voorraad, ook nu maar weer linksom richting
“Het
Minser klif” langs de “Klokkenstoel” vervolgens Stavoren en Hindelopen, ja dan
kom tenminste nog eens ergens anders.
Op de kop van de Afsluitdijk de bananen “soldaat”
gemaakt en dan de dijk op, alles op volle snelheid tot aan Wieringerwerf waar
de bermen wit waren van de pluisjes van de wilgenbomen. Met die kleine ommetjes
erbij was het vandaag 173 km met heel veel plezier en ontspanning af geraffeld,
waarbij het gemiddelde net nog op 32 km p/u is blijven staan.
3 opmerkingen:
Ik vroeg me laatst al af of je nog wel eens die kant opging?
Ik blijf het knap vinden Pé, die gemiddeldes en afstanden op jouw gezegende leeftijd!
Groeten, Adri.
Helemaal met Adri eens!
Een reactie posten