Wachten tot het droog is

Als je mooi weer fietser bent heeft dat wel bepaalde nadelen, één ervan is dat je wacht op minimaal droog weer en dat kan wel eens lang duren. Vandaag was dat ook zo het geval ’t “motregende” af en toe maar water kwam er eigenlijk ook niet van, geregeld kijken op de buienradar onder “motregen” en rond de middag was het toch ongeveer droog. Een klein stukje moet kunnen want over een paar uur is het weer mis volgens de gegevens. Over Wieringen langs “het Wad” moet net kunnen dus op naar het voormalige eiland Wieringen.

Ik heb de wind achter me dus het gaat vrij vlot ik zie op een bepaald stuk een dame op het “smalle strand” lopen dat komt zelden voor, en diverse eenden, ganzen en scholeksters bevolken de waterkant.

Het mocht dan wel vlot gaan maar ik moest wel stoppen omdat ik voelde dat er iets niet in orde was met de band rechts voor, remmen voelen en vaststellen dat die lek is. De fiets omhoog langs het talud en op z’n kant in het gras, al met al een minuut of 6 à 7 en toen reed ik weer, er staat altijd een reserve achter de stoel die half opgepompt is dus alles is zo gepiept.

Bij Den Oever een blik op de haven en zien dat de damwand die geplaatst is netjes wordt verstopt achter een “muur” van basaltblokken die als het ware gemetseld wordt zonder troffel.

Dan even verder kijken of de oprit van het fietspad naar de Afsluitdijk al wat verbeterd is, helaas het ziet er nog beroerder uit als de laatste keer dat ik er was. Johan en Nolly doen nog hun best om de basaltblokken/stenen netjes op het talud te plaatsen en met wat inzoomen heb ik ze toch goed in beeld.

Het bord dat aangeeft dat het fietspad straks dicht is, lijkt mij niet zo belangrijk in mijn geval, ik ga toch niet ’s nachts over de dijk.

Als ik de lekke band ga plakken zie ik dat het eigenlijk niet verwonderlijk is dat het weer een keer mis is gegaan er zitten steentjes genoeg in en met deze keer is het nog geen ramp het is alweer zo lang goed gegaan ook na de 41 km van vandaag.