66 km Zonder wieken en toch
is het een molenIets te veel water
Het is
ondertussen alweer 14 februari 2022 waar blijft de tijd en nog steeds geen
enkel teken dat het nog zal gaan vriezen, voor mij hoeft dat nu niet meer,
graag wat meer zon en hogere temperaturen spreken me meer aan. Vanmorgen geen
bestemming in de planning opgenomen, eerst wat was verzorgen en daarna zou ik
van start gaan naar “ik zal wel zien”.
En dan gaat de telefoon, Tiny stelt me in kennis van een somber bericht, haar
bridgemaatje en goede vriendin was een paar weken wat minder m.b.t. gezondheid
en op app-jes werd nog niet direct gereageerd en vanmorgen had Frans haar
echtgenoot gemaild dat Anneke onverwacht in het ziekenhuis lag met sombere
vooruitzichten en dat is wel even schrikken, 3 weken geleden zaten we nog
gezellig te klaverjassen met z’n vieren. We hopen op betere berichten maar de
zin van een grotere rit zat er meteen niet meer in, dan maar een klein ritje
dicht bij huis. Rietmaaien en opruimen Nergens een bootje te bekennen
Via Obdam waar niemand aanwezig was door naar Wervershoof even
bij zus Margriet kijken en daarna richting Middenmeer wat na 66 km het slot van
de ontspanning betekende.Versleten o-ringen Bij de entree van Middenmeer Hoe lang kan ik nog via de fietstunnel
bij Middenmeer
Thuis nog even de o-ringen vervangen dan is hij weer
muisstil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten