Alle begin is moeilijk , ook als je weer volle maan wil worden, zo is het in het leven ook.
Het is prima weer om een ritje te maken vooral omdat het voor de komende dagen niet mijn weer schijnt te worden. Ja, waar zal ik heen gaan, liefst een andere route dan waar ik al zo vaak heb gereden. Wacht , mijn neef die ook toevallig Pé heet, met zijn vrouw Corrie daar ben ik al een tijd niet meer geweest. Dus op naar Oude Niedorp alles in een slow gangetje, zelfs zo langzaam dat ik werd ingehaald door iemand op de racefiets. Het was een jongeman die een kilometer verder op de hoek stil stond en de weg kwijt was, zo vertelde hij toen ik vroeg of ik kon helpen. Hij was op weg naar Bergen waar zijn oma woonde die hij wilde verrassen. Ik heb hem de weg gewezen en zo zijn we allebei weer verder gegaan. Nog geen kilometer verder was ik bij neef Pé en zat ik al snel aan de koffie, Pé die in hart en "ziel" altijd een blije boer is geweest en gebleven, Pé beredeneerde dat we allebei in de plus uren leefden, we zijn allebei 83, we mankeren allemaal wel wat, maar wie doet dat nog op onze leeftijd en jij helemaal met die “lappen” die jij fietst. Hij heeft eigenlijk wel een beetje gelijk, hoewel m’n ritje van vandaag niet ver zou worden, we hebben onze tijd verkletst.
Na de zoveelste koffie ben ik weer huiswaarts gegaan over Schagen met een prettig gevoel, we hadden onze mankementen eens goed in overweging genomen en beseften inderdaad dat we heel gelukkig leefden met die kleine euveltjes.
In Middenmeer bekeek ik al het uitlopende in de tuin, het leven komt er weer aan, na deze 41 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten