Zeventig jaar en zes dagen geleden

Waarom weet ik niet maar vanmorgen had ik het gevoel dat ik Albert van Dijk weleens tegen zou kunnen komen als ik langs de dijk zou gaan. Helaas dat was niet het geval, maar als ik dan aan deze man denk gaan mijn gedachten ongemerkt toch naar de TV uitzending van een week geleden, dat ging over de onderwaterzetting van de Wieringermeer. Het was vorige week 70 jaar geleden dat dit plaats vond, verwoestend water over de jonge polder waardoor alles werd verwoest. Ik ben met de Quest bij het “gat van de dijk” zoals het hier wordt genoemd, gestopt en ben naar boven gelopen om voor het eerst foto’s te maken vanaf de andere kant. Ik moet eerlijk toegeven, toen ik daar zo in m’n eentje stond heb ik me terdege gerealiseerd dat er veel leed is ontstaan door die oorlog en als ik dan aan Albert denk stelt dit gat in de dijk eigenlijk niet zoveel meer voor. Op één van de foto’s is de fundering van de toenmalige boerderij van de familie Groeneboom nog goed te zien en doet nu dienst als rustplaats voor watervogels.  Ook de bocht in de dijk die om de twee gaten heen is aangelegd is kenmerkend voor deze daad die nooit zal worden vergeten. Een rustig meertje is alles wat over is gebleven met langs de weg het herkenbare monumentje met tekst over het gebeurde. Mijn ritje gaat verder via Medemblik even naar Wervershoof waar ik voor de zoveelste keer aan de vaste deur kom bij Ben en Riet, mogelijk naar het ziekenhuis voor de volgende chemokuur. Dan maar even naar Aad en Ans waar ik een bakkie doe en later van Aad hoor dat hij een stukje jeugdliefde heeft gekocht, een Vespa van 1966.Bij Onderdijk stikt het weer van de ganzen met pullen en later in de polder stop ik nog even bij een baan witte tulpen die beregend worden. Al met al een kort ritje maar wel weer best de moeite waard met z’n 64 km waarmee het totaal nu op 76.905 km is gekomen met deze fiets.