Ik heb gezondigd tegen mijn principes, ik zeg vaak dat ik een
mooi weer fietser ben en nu was het vandaag hier in N.H. geen mooi weer en toch
heb ik een klein stukje gefietst. Ja het mocht wel, het werd hoog tijd om te
constateren dat de conditie nog redelijk is na een hele week niets doen, in de
zon zitten en liggen dan weer eten en drinken en soms een stukje lopen. En niet
te vergeten de “verslaving” want dat is het ook wel een beetje, het ritje was summier
want 38 km uit en thuis mag eigenlijk geen naam hebben. Tijdens onze vakantie
is zwager Piet, de man van mijn oudste zus 77 jaar geworden en daar ben ik
alsnog even naar toe gefietst om hem te feliciteren. Koffie koek en weer koffie
tijdens het bijpraten over van alles en nog wat. Het lag in de bedoeling om
meteen weer rechtstreeks naar Middenmeer te rijden maar een tussenstop bij Aad
en Ans kon ik niet laten vooral toen ook broer Ben zijn hoofd om de hoek stak.
Uiteindelijk richting Middenmeer in een lichte regen die ik zowel op heen als
terug weg heb ervaren als licht hinderlijk. Wat vandaag opvallend was, de vele
percelen bloeiende tulpen, ik had verwacht dat de meeste bloemen er wel af
zouden zijn, de kou is zeker van invloed op de langere bloeiperiode. Ook het
planten van aardappelen is volop te zien in de polder evenals de fazanten haan
die nu minder dekking heeft van de gewassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten