Haast ongemerkt loopt het voorjaar teneinde en hebben we de zomer te pakken en bijna alle dagen kunnen we vaststellen dat het voorjaar nog steeds heel veel te wensen overlaat, het is en blijft te koud en daarbij valt er af en toe net te veel neerslag. Maar eerlijk is eerlijk, vanmorgen viel het hier mee, het miezerde rond 8 uur een beetje en dat was het. Na wat klusjes in en om huis en een paar boodschappen doen, was het hoogtijd om me om te kleden en een ontspanningsritje te maken. Op buienradar leek het ten noorden van de denkbeeldige lijn Hoorn Alkmaar droog te blijven dus het gebied stond toen vast, rondje “noordkop” en dan zie ik het wel. Via de Schagerweg richting Callantsoog en dan omhoog naar Den Helder, kort voor de duinen kwam de zon er zelfs even bij, echt fietsweer.
Een zwaan die zijn nest op stand had gebouwd ging op de “kiek” en vervolgens wat tulpen velden langs de duinen richting Den Helder waar ze, helaas voor de teler, waarschijnlijk een bak gele tulpen door de rose hadden gegooid wat een hoop extra werk op zal leveren. Bijna op het zelfde stuk land werd er druk geplant met bolletjes zag ik wel, maar de manier waarop dit gebeurde was voor mij nieuw, drie karren achter de trekker en op die karren lagen de planters op hun buik de bollen één voor één plaatsen.
Aan het eind van de duinen linksom draaien en de zee promenade opdraaien waar net iemand van start ging op een voor mij nieuwe fiets, een handbike waarmee de man mij ruim voorbleef en dat met een snelheid van zo rond de 30 tot 32 km, knap hoor.
Even later voelde ik dat het foute boel was, rechtsvoor lek, de fiets omhoog naar de grasrand en de band wisselen. Ik moest me wel haasten want de lucht veranderde heel snel en net voor ik weer de gang erin had begon het te kletteren, bij Hotel “Lands end” stoppen en onder een overkapping een kwartiertje gedwongen pauze, de boot naar Texel is ondertussen weer vol en vaart af naar het eiland.
De lucht bleef erg wisselvallig en hier en daar kwamen weer van die donkere wolken die niet veel goeds voorspelden.
Toch nog maar even via Wieringen naar Den Oever en daar kwam ik een “lot genoot” tegen, Ben Vissers uit Hippolytushoef die vertelde dat hij nog maar 3 maanden de gelukkige bezitter was van zo’n schitterende Quattrovelo.
Na de korte pauze van kennismaken en kletsen het laatste stukje naar Den Oever en vervolgens naar Middenmeer, het bleef op het laatste stuk droog hoewel de lucht af en toe angstig donker werd in de richting die ik nog moest afleggen en dat alles met in totaal slechts 89 km.
Ik zag nog een voor mij nieuw kunstwerk staan langs het kanaal, richting Slootdorp, een korte vissteiger met dit beeld waarbij de vis hoog in het “vaandel” zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten