Men zegt zo vaak, “Je ziet zeker niets onderweg omdat je zo hard gaat” niets is minder waar, ik zie zo veel, soms te veel. Vanmorgen naar een verjaardag van één van mijn schoonzussen en dan ga ik als het half mogelijk is helemaal met de Quest, een belangrijk punt daarbij is vaak of er voldoende ruimte is om de fiets op het erf te kunnen zetten en dat was in dit geval helemaal geen punt. Ik zet hem liever niet zomaar ergens op straat als ik er geen zicht meer op heb. Na daar een tijdje te zijn geweest en verschillende zwagers weer eens te hebben gesproken ben ik weer opgestapt en met een omweg weer naar huis gefietst, via Wognum naar Bobeldijk want via de brug gaat nog niet dus even omrijden dan door diverse dorpjes en tenslotte door Heerhugowaard, echt door de nieuwbouw, ik raakte totaal verdwaald, hoe kom ik hier weer uit. Gelukkig het is gelukt, je zal daar wonen, alles draait en slingert en nergens geen snelle doorgangen, verkeersremmers en afslagen waar de bedenkers van hofjes hun hart hebben opgehaald, nee geef mij maar het rechte en strakke van de polder. Onderweg ben ik nog even gestopt en heb heel voorzichtig het fototoestel in de aanslag gebracht om een heel pril geluk vast te leggen. De totaalstand is op dit moment 27.075 km geworden. Allemaal geweldige kilometers met de mooiste en snelste fiets die Quest is “gedoopt”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten