Het kon haast niet uitblijven, een enorme regenbui tijdens mijn fietsrondje. Inderdaad het was echt goed raak, vertrokken rond 1 uur, na eerst nog een keer op de buienradar te hebben gekeken hoe de buien over het noordwesten van ons land trokken leek het mij verstandig om in noordelijke richting mijn geluk te beproeven. De start was prima, ik zag zelfs af en toe een glimp van de blauwe lucht tussen de wolken door en min of meer hoop vol ben ik vertrokken in noordelijke richting, eerst naar Slootdorp en dan via De “Den Oeverseweg” op naar het Robbenoordbos en dan langs de A7 naar het tunneltje onder de A7 door. In Den Oever kwamen de eerste spatten, nog niet erg, maar droog was anders. Omdat ik toch wel een beetje angst had voor een lekke band met deze natte en plakkerige omstandigheden ben ik maar niet naar de buitenkant van de dijk gegaan, daar is geen gras om de Quest op zijn kant te leggen maar er zijn wel veel meer kleine “split”steentjes om lek te geraken. Via wat kleine binnenweggetjes ben ik over het eiland gegaan en aan het einde van armoede linksaf, die lucht voorspelde het ergste. Richting Middenmeer via Slootdorp en daar kwam het eerste, en niet zo zuinig, ’t kwam met bakken omlaag, toen ik in Slootdorp zag dat het richting Middenmeer nog zwarter leek ben ik eerst nog met een ommetje via de Molenweg gegaan, maar niets hielp, misschien ook wel doordat mijn bril weinig of geen extra’s meer bood in mijn gezichtsveld, ’t was net zoiets als “pompen of verzuipen” ik heb voor het eerste gekozen en bleef pompen, het heeft geholpen, toen ik thuis kwam was de regen over. Weer een natte ervaring rijker heb ik de fiets weer “op stal” gezet en na een flinke douche leek de wereld weer op een paradijs waarin je goede en slechte dingen tegen kan komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten