Geen klapband en geen last van massale wielrenners langs de weg.

Begrijpelijk dat zo'n band wat vreemd begint te doen

Over geluk gesproken, iets wat ik vandaag zeer zeker had en wel in dubbel opzicht. Geheel tegen de normale gewoonten in heb ik vandaag een stukje gefietst, Tiny had een bridge-kroegentocht in Purmerend en om dan de hele dag stil af te wachten tot er iets spannends gebeurd, nee dan moet ik eerst mijn instelling veranderen en dat duurt volgens mij veel te lang. Dus meteen besluiten om de Quest van stal te halen en hem meteen maar uit te laten. Eerst nog bedenken welke kant ik op zal gaan en dan wordt dat richting Medemblik om daar tot de ontdekking  te komen dat de Ronde van Noord-Holland vandaag wordt verreden, het is alles wielrenners in Medemblik en ik besluit dan ook om bij Wervershoof niet langs de dijk naar Enkhuizen te gaan maar mijn route zoeken door de dorpen in West-Friesland. Als ik net voor Wervershoof de zoveelste groep inhaal zie ik dat ze rechtdoor gaan de Simon Koopmanstraat in, dus richting Andijk enz. is “wielrenner vrij” en zo nam ik de min of meer vaste rit langs de dijk . In Enkhuizen een heerlijke bak kibbeling en  dan weer verder, nergens wielrenners te zien, heerlijk wat ruim. Als ik op de dijk fiets voel ik dat er iets niet helemaal klopt, of het klopt juist wel maar dat mag niet. Stoppen en voelen langs de loopvlakken van de banden voor. Rechts is alles in orde maar links zit het “klopsysteem” een bult op de band, even omwisselen voor de reserve voordat ik een klapband krijg en zo kon ik weer verder. Mijn rondje gaat verder via Hoorn en later door naar Schardam om te kijken hoe de omleiding werkt bij de aanleg van het nieuwe gemaal en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Later neem ik de oversteek naar Beets en moet afremmen voor een “eend”, nee niet zo’n gewone maar een kleurig gespoten “Citroen” van een vroegere generatie kleine auto’s. Ik bedenk ondertussen dat ik wel via de ander kant van de ringvaart naar Avenhorn kan rijden en die beslissing was achteraf gezien zeer juist want op de andere kant reden stom toevallig tietallen wielrenners die de ronde van Noord-Holland reden. Met wat oversteken links en rechts kwam ik weer in “De Meer” en kon na 104 km de fiets weer veilig stallen.