Wat ik vandaag allemaal heb meegemaakt, ongelofelijk en het had eigenlijk helemaal niets met fietsen te maken. Hoe het allemaal ging en hoe het zit, lees rustig verder. Vanmorgen , of eigenlijk gisteravond al bedacht ik dat ik vandaag wel weer eens een keertje naar Oudemirdum zou kunnen fietsen. De weersvooruitzichten zijn bijzonder goed en het is al een hele poos geleden dat ik de dijk over ben geweest met de Quest. Na het ontbijt nog een bakkie koffie toe en dan omkleden, fiets naar buiten en één en ander erin gestopt. De banden voel ik handmatig even zowel achter als rechts voor en dat is allemaal in orde. Had ik nou linksvoor ook maar even gevoeld maar toen ik van huis was en niet echt “op gang” kon komen begon ik te vermoeden dat het niet erg in orde was daar links voor. Net buiten het dorp eerst maar eens voelen, inderdaad nog niet leeg maar toch wel zo zacht dat ingrijpen noodzakelijk is, dus de fiets op zijn kant en de binnenband vervangen. Na een minuut of 7 a 8 reed ik weer en zag later bij Wieringerwerf dat het half 10 was en dat de buitentemperatuur op 5 graden stond, ik had de kap er dan ook thuis al op gedaan wat niet onverstandig leek. De rit naar Friesland gaat altijd als een speer, nergens vertraging, hoog uit een brug in de Afsluitdijk maar dat is dan ook het enige en zo was ik om iets voor half 12 in Oudemirdum. Bianca, mijn dochter zorgt meteen voor koffie en na even kletsen ging ze de kinderen ophalen, ondertussen mij achter latend met een pen en een briefje om alvast wat vragen te bedenken voor het verjaardagsfeestje van Fleur met haar vriendinnetjes. Al snel had ik een heel stel vragen op papier en toen ze terug was moest het briefje gelijk verstopt worden. Thimo kwam bijna juichend binnen, “Hoera opa is er want ik wil een foto van jou met de Quest maken, ik heb een verhaaltje geschreven en jij bent de “coolste opa” en er moet alleen nog een foto bij dan stuur ik het op naar “Jetix Magazine” en kan ik een prijs winnen”. Als je zijn verhaaltje leest krijg ik hele warme gevoelens, zo mooi als hij uitleg geeft aan zijn inschatting van “Cool” wat moet je dan allemaal wel niet in je mars hebben of bezitten, ik vond het geweldig en heb op de terugweg diverse keren aan dat moment terug gedacht en in mezelf zitten lachen, wat kunnen kinderen radicaal en eerlijk zijn, aan het einde schrijft hij “hij heeft ook een overleden vrouw” ik wist nooit dat zoiets ook “cool” was. Toen Thimo een foto had gemaakt van mij in de tuin heb ik meteen de in ere herstelde vijver maar even op een plaatje gezet want die mag er best zijn. De rit terug naar huis ging verder net als alle andere keren, “vol gas” en binnen de kortste keren was ik de Afsluitdijk weer over en kwam ik rond half 4 weer binnen na 160 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten