Na een goede nachtrust kon ik er weer tegen, de vorige nacht bijzonder slecht geslapen maar afgelopen nacht alles weer ingehaald en meteen klaar voor een “wereldreis” nou ja zo erg is het nou ook weer niet maar ik voel me weer tot “alles” in staat. Tegen half 11 van start en nadat alles wat ik dacht mee te moeten nemen in de Quest ligt, zit, of staat, kan ik er ook net nog bij. Eerst maar even naar Wervershoof, je weet maar nooit of ze er toevallig zijn, niet dus bij Ben en Riet is niemand aanwezig vervolgens door naar Zwaagdijk. Bij Gerrit en Marian is ook alles verlaten dus weer geen “koffierondje” het vervolg gaat Zwaagdijk rechtuit en bij De Boekert linksaf om via de Oudijk naar Zwaag te gaan, maar een keer bij Kees en Lucy langs, je snapt het zeker wel, ook hier is het “nest” verlaten, alles is uitgevlogen. Die zwanen in een slootje waren ook uitgevlogen maar leken me toch wat file problemen te hebben. Dan maar op naar Zuidoostbeemster en deze keer via Bobeldijk en Berkhout naar Scharwoude en dan langs de IJsselmeerdijk tot aan Etersheim. Bij Etersheim rechtsaf door Oosthuizen en het leek me wel leuk om een beetje binnendoor te gaan via Hobrede en Kwadijk, het laatste stukje over de klinkers die over de breedte van de weg zo rond liggen dat het bijna griezelig is om netjes rechts te rijden, je bent af en toe bang dat de fiets op zijn kant zal gaan. Mijn vriendin was wel thuis, dat wist ik want ze zou vanmorgen een aantal mensen krijgen om te bridgen en ze waren nog volop bezig toen ik binnen kwam. Het was het laatste spel en daarna was het even tekst en uitleg geven bij de Quest, in de ogen van de bridgers een goed zichtbaar snel voertuig en dat kon ik volmondig beamen. Nadat we samen iets hadden gegeten heb ik het gras gemaaid, mogelijk de laatste keer dit jaar, en ben vervolgens weer op pad gegaan. De thuisreis ging via Middenbeemster en Graft/ De Rijp naar Noordeinde en Grootschermer. Het fiets altijd heerlijk over de dijken van de polders, nergens oponthoud en weinig verkeer, alleen de rust van de polder en of dat nou de Beemster de Schermer of Purmer is, of de Heerhugowaard of de Wieringermeer, het maakt allemaal geen donder uit het blijven mooie stukjes Nederland waar we zuinig op moeten zijn. Al fietsende ben ik wat afgedwaald en kwam zo weer via Spanbroek in Wognum uit waar ik linksaf de kortste route heb gepakt om weer in Middenmeer uit te komen waar ik na 112 km weer achter het huis stond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten